محققان دریافتند افرادی كه بیشترین مصرف قند را داشتند، در مقایسه با افرادی كه كمترین قند را مصرف می‌كردند، 39 درصد بیشتر احتمال داشت كه سنگ كلیه داشته باشند.

بر اساس گزارش بنیاد ملی كلیه، سنگ كلیه بیماری ای شایع است و حدود 10 درصد از افراد را در برخی مواقع مبتلا می‌كند. اغلب، سنگ‌ها از طریق ادرار دفع می‌شوند. اما اگر یك سنگ بزرگ باعث انسداد ادرار یا درد غیرقابل تحمل شود، ممكن است پزشكان نیاز به برداشتن آن داشته باشند.

ادرار حاوی مواد معدنی محلول مختلف و مواد دیگر است. سنگ‌های كلیه زمانی تشكیل می‌شوند كه تركیب شیمیایی طبیعی ادرار به هم بخورد. ممكن است مقدار زیادی از یك ماده شیمیایی وجود داشته باشد، یا مقدار دیگری از آن كافی نباشد یا مایع بسیار كمی در ادرار برای رقیق كردن آن وجود داشته باشد. در نتیجه كریستال‌ها شروع به تشكیل شدن می‌كنند و در توده سختی كه سنگ كلیه است جمع می‌شوند.

بیشتر این سنگ‌ها حاوی كلسیم هستند؛ واقعیتی كه ارتباط چندانی با كلسیم در رژیم غذایی ندارد.

با این حال، عادات غذایی در تشكیل سنگ كلیه اهمیت دارند. توصیه‌های كلی قدیمی در مورد پیشگیری از سنگ كلیه شامل نوشیدن آب فراوان (برای افزایش حجم ادرار)؛ محدود كردن مصرف سدیم، زیرا باعث می‌شود كلیه‌ها كلسیم بیشتری را از طریق ادرار دفع كنند و كاهش مصرف پروتئین‌های حیوانی به دلیل تأثیرشان بر تركیب شیمیایی ادرار.

محققان كالج پزشكی شمال سیچوان در چین با بررسی 28300 بزرگسال 20 ساله و بالاتر كه بخشی از این مطالعه بین سال‌های 2007 تا 2018 بودند، دریافتند افرادی كه حداقل 25 درصد كالری روزانه خود را از قندهای افزودنی دریافت می‌كردند، 88 درصد بیشتر احتمال داشت كه سابقه سنگ كلیه را گزارش كنند.