در روابط بین فردی گوش دادن اهمیت زیادی دارد زیرا از طریق این مهارت می توانیم ضمن احترام گذاشتن به فرد مقابل، وی را به ادامه تعامل تشویق نموده و در نتیجه اطِلاعات بیشتری كسب نماییم.
گوش دادن در تعاملات اجتماعی به دو معنا به كار می رود. گوش دادن فعال اولین معنا می باشد. این فن اصولاً بر منعكس نمودن احساسات طرف مقابل تكیه دارد. برای اجرای این كار باید حداكثر استفاده را از حواس خود (شنوایی، بینایی) به عمل آوریم. روی آنچه شخص مقابل احساس می كند و بر زبان می آورد. متمركز شویم و با هدف درك كردن به او گوش دهیم. باید توجه نمود گوش دادن فعال ما زمانی نمایان می شود كه رفتارهایی انجام دهیم كه حاكی از توجه ما به طرف مقابل است. دومین معنا گوش دادن منفعل است. این نحوه گوش دادن بر جنبه های پنهان رفتار شنونده اطلاق می شود. مثلا ممكن است بطور پنهانی و بدون فرستادن پیام های كلامی و غیر كلامی، به صحبت های شخص مقابل گوش فرا دهیم. بنابراین در گوش دادن منفعل بدون آنكه رفتار خاصی انجام دهیم كه نشانه توجه ما به دیگران است، اطلاعات آنان را جذب می كنیم.
در روابط بین فردی ما با مهارت گوش دادن فعال كه شامل پیام های كلامی و غیر كلامی است سرو كار داریم. لذا برای كسب این مهارت باید رفتارهای كلامی و غیر كلامی آن را بشناسیم. پیام كلامی مانند بیان استنباط خود نسبت به نقطه نظرهای اصلی و احساسات گوینده با لحنی دوستانه، و پیام های غیركلامی مانند تصدیق سخنان طرف سخنان طرف مقابل با استفاده از حالات چهره می باشند. بنابراین با توجه به مطالب فوق گوش دادن را اینطور تعریف می نماییم: گوش دادن عبارت است از «فرآیند شنیدن و انتخاب، جذب و سازماندهی، به خاطر سپردن و دادن پاسخهای مشخص به محرك های شنیداری و غیركلامی». در این تعریف تاكید بر دریافت و فهم درست از علایم كلامی و غیركلامی است.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "یكی مثل همه" كاری از گروه روان هشتم مهر ماه با حضور دكتر مصطفی فروتن (روانشناس و رفتار شناس) به موضوع اهمیت گوش دادن در روابط میان فردی می پردازد.
