محققان دریافتند وقتی افراد مسن دارای میزان بالاتر ویتامین D در بافت مغزشان هستند، در تست‌های استاندارد حافظه و تفكر بهتر عمل می‌كنند. آنها همچنین كمتر به زوال عقل یا اختلالات شناختی خفیف‌تر مبتلا بودند.

كارشناسان تاكید كردند كه این مطالعه ثابت نمی‌كند كه ویتامین D به خودی خود در برابر زوال عقل محافظت می‌كند. از اینرو هیچ كس نباید بر اساس یافته‌ها شروع به مصرف مكمل‌ها كند. چراكه ویتامین D بیش از حد می‌تواند مضر باشد.

«سارا بوث»، محقق ارشد از دانشگاه تافتس در بوستون، گفت: «ما هیچ مدركی مبنی بر اینكه مصرف بیش از مقدار توصیه شده ویتامین D برای مغز بهتر است، نداریم.»

ویتامین D نقش مهمی مانند حفظ سلامت استخوان‌ها و ماهیچه‌ها و همچنین حمایت از دفاع ایمنی دارد. اما اینكه آیا به محافظت از مغز افراد مسن كمك می‌كند، مشخص نیست.

برخی از مطالعات ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D در خون و خطر بالاتر زوال عقل در افراد مسن را یافته اند.

در همین حال، چند كارآزمایی اثرات مكمل‌های ویتامین D را بر حافظه و تفكر افراد مسن آزمایش كرده‌اند. و تاكنون هیچ مدرك روشنی مبنی بر مزایا وجود ندارد.

محققان این مطالعه، بافت مغزی كالبد شكافی شده را از افراد مسن كه قبل از مرگشان در پروژه حافظه عجله و پیری شركت كرده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. این پروژه كه در دهه 1990 آغاز شد، یك مطالعه طولانی مدت است كه به دنبال درك بهتر پیری طبیعی و غیر طبیعی مغز است.

شركت‌كنندگان سالانه تحت آزمایش‌های شناختی قرار گرفته و رضایت دادند كه بافت مغزشان برای مطالعه پس از مرگ اهدا شود.

تیم بوث بافت مغز 290 شركت كننده در مطالعه را كه میانگین سنی آنها در زمان مرگ 92 سال بود، تجزیه و تحلیل كردند.

مشخص شد كه ویتامین D در واقع در تمام نواحی مغزی كه محققان آنالیز كردند وجود دارد از جمله در دو ناحیه كه ناهنجاری‌های مرتبط با آلزایمر در آنجا آشكار می‌شوند.

و به طور كلی، افراد مسن‌تری كه مغزشان دارای مقادیر بیشتری ویتامین D بود، معمولاً در تست‌های شناختی این مطالعه عملكرد بهتری داشتند. به ازای هر دو برابر شدن غلظت ویتامین D، شركت كنندگان 25 تا 33 درصد كمتر احتمال داشت كه در آخرین ویزیت از مطالعه دچار زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف شده باشند.

بوث گفت: «یك احتمال این است كه تغذیه خوب، از جمله ویتامین D كافی، به بافر مغز در برابر تغییرات پاتولوژیك كه زوال عقل را نشان می‌دهد، كمك می‌كند.»

در واقع، محققان این نظریه را مطرح می‌كنند كه عوامل محیطی مختلف از جمله آموزش، ورزش و تحریك ذهنی ممكن است به افراد مسن كمك كند تا عملكرد شناختی خود را برای مدت طولانی‌تری حفظ كنند، حتی زمانی كه این تغییرات مغزی ایجاد می‌شود.