وابستگی حالتی از اسیر شدن است، چرا كه فرد به رغم تمام شایستگی‌ها و ارزشمندی‌هایی كه دارد به شخص یا چیز دیگری رو می آورد و بدون او احساس حقارت، كمبود و ناامیدی می كند.
زمانی كه ما در ارتباط با كسی وابسته شده‌ایم، احساس می‌كنیم با نبودن آن، ما نیز نابود می‌شویم .افراد وابسته تنهایی برایشان غیرقابل تحمل و ناامیدكننده است. اغلب این افراد در زندگیشان مسوولیت های اصلی را به دیگران می سپارند و به تصمیم ها و اعمال خود اعتماد ندارند و نیازمندند درستی اعمالشان از سوی دیگران تایید شود. فرد وابسته برای حفظ كردن افراد در كنار خود از هیچ كاری دریغ نمی كنند و حتی به اعمالی تحقیرآمیز و ناخوشایند دست می زنند. افراد وابسته به محض جدایی از كسی كه آنها را حمایت كرده و تكیه گاه آنها بوده است، دچار افسردگی شده یا فورا خود را وارد رابطه دیگری می كنند تا حمایت های لازم را از طریق او كسب كنند. فرد وابسته هنگام صحبت و بحث با دیگران حتی اگر با نظر طرف مقابل مخالف باشد او را تایید می كند تا مبادا با ابراز مخالفت موجب ناراحتی و از دست دادن طرف مقابل شود. افراد وابسته به شدت احساس نیاز به مراقبت دارند و از فرمانبر بودن هراسی ندارند.
زمانی كه از لحاظ عاطفی وابسته هستید، احتمال بیشتری دارد كه انتظارات غیرواقعی و بیش از حد در مورد اشخاص داشته باشید. این موضوع ممكن است از كمال گرایی ساده بینانه در مورد ارتباط با اشخاص، روابط عاشقانه و یا موضوعات دیگری كه به نظر طبیعی می رسد، سرچشمه بگیرد. داشتن انتظارات معقول از اشخاصی كه با آنها در ارتباط هستید باعث می شود دیدگاه واقع بینانه ای نسبت به محیط اطراف خود داشته باشید و با برطرف نشدن انتظاراتی كه خود ما باید آنها را برآورده كنیم ناراحت و سرخورده نشویم.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "حلقه گشده" كاری از گروه خانواده هجدهم مرداد ماه با حضور خانم دكتر آتوسا صادق پور( روان شناس)/دكتر حمید رضا بابامرادی(روانشناس)/ خانم دكتر معصومه مظفری(جامعه شناس)/ دكتر علیرضا شریفی یزدی(جامعه شناس) به موضوع اهمیت جلوگیری از وابستگی ناسالم بین همسران می پردازد.
