اصطلاح اختلالات نورولوژیكی برای هر بیماری كه به دلیل اختلال عملكردی در بخشی از مغز یا سیستم عصبی ایجاد شده باشد و علائم روانی و فیزیكی داشته باشد اطلاق می‌شود. رشد مغز انسانی در دوران بارداری شروع شده و در دوران جنین، كودكی و بلوغ ادامه می‌یابد. بیشتر سلول‌های مغزی قبل از مغز شكل می‌گیرند اما تریلیون‌ها اتصال یا كانكشن بین این سلول‌های عصبی (نورون‌ها) تا قبل از دوران جنینی رشد نمی‌كنند. مغز شامل ماده‌ای خاكستری رنگ (نورون‌ها و اتصالات داخلی) و ماده‌ای سفید رنگ (آكسون ها اطراف غشای میلین) است. یك نورون متحرك (بالا) پالس‌هایی را از طرف مغز حمل می‌كند. مغز خود تنظیم كننده است. مغز اطلاعات را انتخاب كرده تا رشد و توسعه خود را پیش ببرد و همچنین با محیط خود را سازگار می‌كند. تجربه محیطی از طریق حس لامسه، بویایی، بینایی، چشایی و شنوایی، اتصالاتی در مغز تولید می‌كند. برخی علائم بیماری‌های نورولوژیكی به خصوص اگر تحت درمان قرار نگیرند می‌توانند باعث ناتوانی‌های شدید و كاهش كیفیت زندگی شود مشابه آن چیزی كه به دلیل بیماری اتفاق می‌افتد.

به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "سپهر دانش" كاری از گروه بهداشت و تندرستی هفتم مرداد ماه در ساعت 22:05 به بررسی موردی بیماری های مغز و اعصاب می پردازد .