امروزه نه تنها افرادی كه از اختلالات روانی جدی رنج می‌برند، بلكه بسیاری از افرادی كه احساس رضایت از زندگی ندارند، نیز ترجیح می‌دهند كه با یك روانشناس در ارتباط باشند.
خیلی‌ها مراجعه به روانپزشك را توصیه می‌كنند و خیلی‌ها مراجعه به روانشناس یا مشاور را. اما باید بدانید كه مشكل شما دقیقا در كدام دسته است و به چه تخصصی نیاز دارد. روانشناسی و روانپزشكی، 2رشته كاملا مجزا هستند اما در عین حال مكمل یكدیگرند و معمولا برای مداخلات درمانی باید از هردوی آنها كمك گرفت. روانپزشك، فردی است كه در رشته پزشكی تحصیل كرده، تخصص روانپزشكی دارد و بیماری‌های روانی را با دارو درمان می‌كند. او درصورت نیاز شما را به متخصص مغز و اعصاب، متخصص غدد یا سایر تخصص‌ها ارجاع خواهد داد. چون خیلی از اختلالات جسمانی مانند كم كاری یا پركاری تیروئید، اختلالات هورمونی مربوط به غدد فوق كلیه، وضعیت‌های خاص بیماری‌های زنان و مردان، آسیب‌های مغزی و... همه می‌توانند علائمی شبیه به اختلالات روانپزشكی داشته باشند یا عوارض روانی ایجاد كنند. روانپزشك برای بیماری كه نیاز داشته باشد، درمان‌های الكتریكی (مثل شوك)، بستری بیمارستانی و... تجویز می‌كند. در واقع كار روانپزشك بیشتر با افرادی است كه برای درمان اختلال روانی‌شان نیازمند دارو هستند. روانشناس هم اگرچه در برخی موارد، مجاز به تجویز دارو است اما بیشتر بر جنبه‌های شناختی، رفتاری و تحلیلی درمان تأكید دارد. روانشناس وضعیت سلامت روانی شما را می‌سنجد، بیماری یا مشكل‌تان را تشخیص داده و به شما شیوه‌هایی برای مقابله با وضعیت نامساعد روانی را آموزش می‌دهد. شیوه‌هایی كه روانشناسان به‌كار می‌بندند، مبتنی بر گفت‌وگو است یا تمرین‌های عملی برای مواجه شدن با وضعیت‌های خاص روانی پیشنهاد می‌كنند. مبنای كار آنها بیشتر شناخت درمانی (كار كردن روی عقاید، نحوه تفكر و باورهای افراد)، رفتار درمانی (كار كردن روی شیوه‌های عملكرد افراد)، خانواده درمانی (كار كردن روی شیوه‌های تعامل افراد در خانواده و اصول زندگی خانوادگی)، روان‌درمانی تحلیلی و... است.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه " دوباره مرور كن" چهاردهم مهر ماه در ساعت 14:05 به موضوع اهمیت مراجعه به روانپزشك می پردازد.
