اگر كودك شما خشمگین است و به خصوص اگر عصبانیت فرزندتان در روابط و كیفیت زندگی او اختلال ایجاد می كند، مهم است كه مهارت هایی را برای مقابله با احساساتش به روشی سالم به او آموزش دهید.

راهنمایی یك متخصص سلامت روان نیز می تواند بسیار مفید باشد.

به كودك خود در مورد احساسات آموزش دهید
بچه‌ها زمانی كه احساساتشان را درك نمی‌كنند یا نمی‌توانند به صورت شفاهی آن‌ها را به زبان بیاورند، به احتمال زیاد عصبانی می شوند. ممكن است سعی كنند با كتك زدن نشان دهند كه عصبانی هستند یا كودكی كه نمی تواند غمگین بودن را درك كند یا توضیح دهد، ممكن است برای جلب توجه شما رفتار نادرستی از خود نشان دهد.

برای كمك به فرزندتان در یادگیری تشخیص و برچسب زدن احساسات، با آموزش كلمات احساسی اولیه مانند "دیوانه"، "غمگین"، "شاد" و "ترسیده" شروع كنید. به احساسات كودك خود نسبت به آنها برچسب بزنید و بگویید: «به نظر می رسد در حال حاضر واقعاً عصبانی هستید.» با گذشت زمان، آنها یاد خواهند گرفت كه به احساسات خود برچسب بزنند و آنها را بهتر بشناسند.

همانطور كه كودك شما درك بهتری از احساسات خود و نحوه توصیف آنها پیدا می كند، كلمات پیچیده تری مانند ناامیدی، نگرانی و تنهایی را به او بیاموزید.

یك دماسنج خشم بسازید
دماسنج خشم ابزاری است كه به كودكان كمك می كند علائم افزایش خشم خود را تشخیص دهند. یك دماسنج بزرگ را روی یك كاغذ بكشید. از پایین با یك صفر شروع كنید و اعداد را تا 10 در بالای دماسنج پر كنید.

در دماسنج خشم، صفر به معنای "بدون عصبانیت" است. عدد 5 به معنای "مقدار متوسط خشم" و 10 به معنای "بیشترین سطح عصبانیت" است.

در زمانی كه كودك شما احساس ناراحتی یا عصبانیت نمی كند، با هر عدد روی دماسنج در مورد آنچه در بدن او اتفاق می افتد صحبت كنید. كودك شما ممكن است بگوید وقتی در سطح 0 است لبخند می زند، اما وقتی به سطح 5 می رسد چهره ای نسبتا عصبانی دارد. ممكن است وقتی به عدد 7 میرسد احساس كند صورتش داغ می شود و ممكن است دستان خود را مشت كند. زمانی كه به عدد 10برسند، ممكن است احساس كنند از شدت خشم واقعا نمی توانند آرام بمانند.

آنها به كمك این دماسنج می توانند میزان عصبانیت خود را ابراز كنند.

برنامه ای برای آرامش ایجاد كنید
به كودكان بیاموزید كه وقتی شروع به احساس عصبانیت می كنند، چه كنند. به‌جای پرتاب وسایل بازی در زمانی كه ناامید هستند، ممكن است به اتاق خود یا یك "گوشه آرامش‌بخش" مشخص شده بروند.

آنها را تشویق كنید تا رنگ آمیزی كنند، كتاب بخوانند یا در فعالیت آرام بخش دیگری شركت كنند تا زمانی كه احساس بهتری نسبت به خود داشته باشند. حتی ممكن است یك كیت آرامش ایجاد كنید. این كیت می تواند شامل كتاب های رنگ آمیزی مورد علاقه فرزند شما و چند مداد رنگی، یك كتاب سرگرم كننده برای خواندن، برچسب ها، یك اسباب بازی مورد علاقه یا لوسیونی باشد كه بوی خوبی دارد.

وقتی ناراحت هستند، می توانید بگویید: «برو لباس آرامش خود را بیاور». این كار كودك شما را تشویق می كند تا مسئولیت آرام كردن خود را بر عهده بگیرد.

مهارت های مدیریت خشم را پرورش دهید
یكی از بهترین راه‌ها برای كمك به كودكی كه احساس عصبانیت می‌كند، آموزش تكنیك‌های خاص كنترل خشم است. برای مثال، نفس‌های عمیق می‌تواند ذهن و بدن كودك شما را در هنگام ناراحتی آرام كند. پیاده روی سریع، شمردن تا 10 یا تكرار یك عبارت مفید نیز ممكن است كمك كننده باشد.

مهارت های دیگری مانند مهارت های كنترل تكانه و خود انضباطی را نیز به آنها آموزش دهید. برخی از بچه ها گاهی به یك مربی نیاز دارند تا به یادگیری ایم تمرین ها برای كنترل و تسلط بر مهارت ها در هنگام ناراحتی كمك كند.

تسلیم عصبانیت كودك نشوید
گاهی اوقات بچه ها متوجه می شوند كه طغیان خشم راهی موثر برای برآورده كردن نیازهایشان است. اگر كودكی عصبانی شود و والدینش اسباب بازی به او بدهند تا او را ساكت نگه دارد، می‌آموزد كه كج خلقی مؤثر است.

برای جلوگیری از فروپاشی، تسلیم فرزند خود نشوید. اگرچه ممكن است در كوتاه مدت آسان باشد و آنها را آرام كند، اما در دراز مدت تسلیم شدن فقط مشكلات رفتاری و پرخاشگری را بدتر می كند. در عوض، روی برقراری ارتباط با فرزندتان كار كنید تا او احساس اطمینان بیشتری كند كه نیازهایش در زمان مناسب برآورده خواهد شد.

عواقب عصبانیت را فراموش نكنید
نظم و انضباط مداوم لازم است تا به كودك شما بیاموزد كه رفتار پرخاشگرانه یا بی احترامی قابل قبول نیست.

سلب امتیازات می تواند استراتژی های انضباطی موثری باشد. اگر فرزندتان هنگام عصبانیت چیزی را شكست، از او بخواهید آن را تعمیر كند یا كارهایی را انجام دهد تا پولی برای تعمیر جمع آوری كند.

از رسانه های خشونت آمیز خودداری كنید
اگر كودك شما رفتار پرخاشگرانه ای از خود نشان می دهد، قرار دادن او در معرض نمایش های تلویزیونی خشونت آمیز یا بازی های ویدیویی ممكن است این مشكل را تشدید كند.

او را در معرض كتاب ها، بازی ها و نمایش هایی قرار دهید كه مهارت های حل تعارض سالم را به آنها می آموزد.
بچه ها از احساس عصبانیت یا طغیان خشم لذت نمی برند. اغلب، آنها به ناامیدی و ناتوانی در مدیریت احساسات بزرگ خود واكنش نشان می دهند. كمك به فرزندتان برای یادگیری واكنش مناسب به خشم و سایر احساسات منفی، تأثیر مثبتی بر زندگی او در خانه و مدرسه خواهد داشت. اگر مشكل دارید، از پزشك اطفال یا مشاور مدرسه فرزندتان كمك بخواهید.