این ایده به عنوان فرضیه "بازخورد چهره" شناخته می‌شود، و محققان در یك مطالعه جهانی جدید تصمیم گرفتند این نظریه را اثبات یا رد كنند و شواهد قوی پیدا كردند كه نشان می‌دهد لبخند زدن واقعاً می‌تواند فرد را شادتر كند.

«لبخند می‌تواند باعث ایجاد احساس شادی در افراد شود و اخم كردن و ابروهای درهم می‌تواند باعث عصبانیت افراد شود؛ بنابراین، تجربه آگاهانه احساسات باید حداقل تا حدی بر اساس احساسات بدنی باشد.»

تئوری این است كه تجربه آگاهانه احساسات بر اساس احساسات بدن است. یكی از نمونه‌های قابل توجه این مورد، ضربان قلب است كه ممكن است بخشی از احساس ترس باشد.

در مطالعه جدید نزدیك به 3900 شركت كننده از 19 كشور شركت داشتند.

محققان از سه تكنیك برای فعال كردن ماهیچه‌های لبخند استفاده كردند. یك سوم از شركت كنندگان در مطالعه از تكنیك قلم در دهان استفاده كردند، در حالی كه از یك سوم دیگر خواسته شد از حالت‌های بازیگران خندان تقلید كنند. از یك سوم نهایی خواسته شد كه گوشه‌های لب خود را به سمت گوش حركت دهند و گونه‌های خود را تنها با استفاده از عضلات صورت بالا بكشند.

نیمی از شركت كنندگان در هر گروه این اقدامات را در حالی كه به صفحه‌های خالی نگاه می‌كردند انجام دادند. نیمی دیگر به تصاویر شادی از توله سگ‌ها، بچه گربه‌ها، گل‌ها و آتش بازی نگاه كردند.

سپس محققان از شركت‌كنندگان خواستند كه شادی خود را پس از هر كار ارزیابی كنند.

هنگامی كه شركت كنندگان از عكس‌های خندان تقلید كردند یا دهان خود را به سمت گوش‌های خود می‌كشیدند، تیم افزایش قابل توجهی در شادی آنها یافت. به نظر نمی‌رسید كه تكنیك قلم در دهان تغییری در خلق و خوی ایجاد كند.

نتایج حاصل از دو تكنیك استدلال قانع كننده‌ای را ارائه می‌دهد كه احساسات انسان به نوعی با عضلات صورت مرتبط است.

كولز گفت: «این اثر برای غلبه بر افسردگی به اندازه كافی قوی نیست، اما بینش مفیدی در مورد احساسات ارائه می‌دهد.»