كارشناس امنیت كاربری و مدرس دانشگاه گفت: معضل اولیه فضای مجازی برای كودكان،اعتیاد به فضای مجاری است، كودكان در فضای مجازی تشویق‌های فوری و پرتكرار دریافت می‌كنند.
امید امیدی با اشاره به اینكه بازوهای تربیتی كودكان به دو شكل سنتی و فضای مجازی هستند، اظهار كرد: به عنوان مثال هیات‌ها، كانون‌های فرهنگی، آموزش پرورش و فضای مجازی در تربیت كودكالن نقش اساسی دارند.
این كارشناس امنیت كاربری و مدرس دانشگاه گفت: متاسفانه رفتار ناصحیح والدین و كمرنگ شدن نگاه تمدنی به مساجد در نسل جوان و مسائل پرورشی در آموزش و پرورش باعث شده بازوی‌های فضای مجازی در تربیت كودكان قوی‌تر شود، از طرفی توانایی مقابله با آسیب‌های فضای مجازی وجود ندارد و همین موضوع موجب ایجاد نگرانی می‌شود.
امیدی با بیان اینكه آسیب‌های فضای مجازی به ویژه برای كودكان كه قشر حساسی هستند، در همه كشورها وجود دارد، گفت: در كشورهای مختلف قوانینی برای استفاده از فضای مجازی تدوین شده است به طور مثال سن ورود به فضای مجازی و ساخت حساب كاربری برای مردم آمریكا 13 سال و برای مردم اروپا 14 سال است. تعیین سن برای به وجود آمدن یك سازوكار قانونی است تا در صورت ایجاد مشكل برای كودك در فضای مجازی، والدین مسئولیت این اتفاق را بپذیرند.
این كارشناس فضای مجازی با ایراد دانستن استفاده كودكان از فضای مجازی در سن بسیار پایین، عنوان كرد: گاهی والدین برای آرام كردن كودكان تلفن همراه خود را در اختیارشان قرار می‌دهند، اما این امر در بلند مدت می‌تواند مشكلات زیادی در پی داشته باشد.
وی بیان كرد: نگرانی والدین زمانی آغاز می‌شود كه اولین گوشی هوشمند را در اختیار فرزند خود قرار می‌دهند، زیرا نمی‌دانند كه فرزندشان از لحاظ مغزی دقیقا از چه زمانی آماده دریافت یك گوشی هوشمند است، از طرفی كودكان دوست دارند مهارت‌ها و اطلاعات آنلاین را فرا بگیرند و ترس آن را دارند كه اگر با این تكنولوژی آشنا نشوند از دیگران عقب خواهند ماند و در زندگی برایشان آسیب‌زا شود.
كارشناس امنیت كاربری و مدرس دانشگاه ادامه داد: اما در حال حاضر در مقابل درخواست كودكان به گوشی هوشمند، تبلت و بازی‌های مجازی نمی‌توان مقاومت كرد زیرا یكی از ابرازهای آموزشی دانش‌آموزان فضای مجازی است.
امیدی گفت: در كنار آسیب‌هایی كه فضای مجازی می‌تواند برای كودكان داشته باشد، می‌تواند حس خلاقیت آن‌ها را افزایش دهد و باعث پیشرفت علمی آن‌ها شود اما والدین در زمان خرید گوشی همراه باید اصولی را رعایت كنند؛ كودك كمتر از 14 سال نباید گوشی اختصاصی داشته باشد و در سنی كه الزامی است از گوشی استفاده كند باید از گوشی والدین یا برادر و خواهر بزرگتر استفاده شود و كودك در ذهن خود تصویر كند كه بعد از انجام كار، گوشی به صاحبش تحویل داده می‌شود.
این كارشناس فضای مجازی عنوان كرد: والدین برای خرید این فناوری برای فرزندشان باید به این اطمینان برسند كه می‌توانند با ابزار كنترلی میزان استفاده كودك از گوشی را محدود كنند. از طرفی آیا فرزنشان مسئولیتپذیر شده است كه در صورت ایجاد مشكل در فضای مجازی، مسولیت آن را بپذیرند.
امیدی گفت: در صورتی كه فرزند ما در خواست امكانات مجازی را داشته ولی شرایط لازم را نداشته باشد می‌توانیم با خرید یك ساعت هوشمند و یا مچ‌بند هوشمند كودك خود را آرام كنیم و سپس خطرات فضای مجازی را به كودكمان آموزش دهیم.
وی در ادامه گفت: خوشبختانه امكانات نرم‌افزاری وجود دارد كه والدین می‌توانند توسط آن‌ها فرزند خود را كنترل كنند، شاید برخی عنوان كنند كه كه ورود پیدا كردن در حریم خصوصی كودكان بی‌اخلاقی است اما این موضوع صحیح نیست و باید نظارت و كنترل وجود داشته باشد.
امیدی بیان كرد: پیشنهاد می‌شود والدین برای كودكشان زمان استفاده از فضای مجازی را تا مدت دو ساعت تعیین كند و اگر بخواهند زمان بیشتری در فضای مجازی بگذرانند با فعالیت بیرونی تركیب شود.
كارشناس امنیت كاربری و مدرس دانشگاه گفت: معضل اولیه فضای مجازی برای كودكان،اعتیاد به فضای مجاری است، كودكان در فضای مجازی تشویق‌های فوری و پرتكرار دریافت می‌كنند؛ به هر بهانه‌ای مغز دوپامین ترشح كرده و باعث نشاط بدن می‌شود، اما در حالت طبیعی مانند یك فعالیت جمعی دوپامین ترشح شده طبیعی است، اما در فضای مجازی این دوپامین لحظه‌ای و پر تكرار است روز به روز الگوی ترشح دوپامین را تغییر داده و باعث ایجاد اعتیاد در كودكان می‌شود. به دلیل اینكه دوپامین در فعالیت‌های فیزیكی طولانیتر و زمانبر تر ترشح می‌شود، كودكان تمایلی به فعالیت جسمانی یا بازی با كودكان ندارند.
امیدی خاطرنشان كرد: فضای مجازی باعث می‌شود كودك منزوی و گوشه‌گیر شده و تعداد دوستان آن كمتر شود، معمولا استفاده از فضای مجازی موجب افزایش استرس، عدم تمركز و افت تحصیلی می‌شود و گاهی كاهش قدرت تحلیل را در پی دارد.
