اول از همه اینكه اگر در كاری به كمال مطلوب نرسیم، لزوما به این معنی هم نیست كه آن كار را ناقص یا در حد متوسط انجام داده‌ایم. درواقع، نقطه‌ی مقابل كمال مطلوب، نقص یا حد وسط نیست. روان‌شناسان توصیه می‌كنند كه تلاش برای رسیدن به برتری و تعالی بر تلاش برای رسیدن به كمال و تمامیت، ارجحیت دارد. این توصیه به‌هیچ‌وجه نمی‌گوید كه باید از آرزوها و خواسته‌هایتان دست بكشید، بلكه كاركردش این است كه نمی‌گذارد از محدوده‌ی عقلانیت و واقعیت خارج شوید.

اگر واقعیت با انتظارات كمال‌گرایانه‌تان مطابقت نداشته باشد، (بیایید صادق باشیم: آیا هرگز واقعیت با انتظارات كمال‌گرایانه‌‌تان مطابقت داشته است؟!) احتمالا خودتان را سرزنش خواهید كرد و دل‌ودماغ‌تان را از دست خواهید داد. برای اینكه بتوانید دوباره از نو شروع كنید و این‌بار به نتیجه‌ی دلخواه‌تان نزدیك‌تر شوید، باید بپذیرید كه تغییر واقعیت كار شما نیست، اما در عوض می‌توانید بدون اینكه از استانداردهای دلخواه‌تان كوتاه بیایید، انتظارات‌تان را به‌گونه‌ای تغییر بدهید كه در چهارچوب واقعیت بگنجند تا اگر كاری طبق نقشه‌ی پیش‌بینی‌شده پیش نرفت، راحت‌تر بتوانید اوضاع را در جهت بهبود سروسامان بدهید.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه به رنگ زندگی كاری از گروه روان ششم تیرماه در ساعت 17:00 به بررسی موضوع تاثرات منفی كمال گرایی می پردازد.