دكتر امیر سعید صدیقی، جراح مغز و اعصاب در گفتگو با برنامه «فراسو» شبكه رادیویی سلامت با بیان اینكه ستون فقرات از ناحیه گردن تا كمر و بعد ناحیه دنبالچه ادامه دارد، افزود: تنگی ممكن است در نواحی نام برده رخ دهد؛ اما بیش از همه در ناحیه گردن و كمر ایجاد می شود. بسیاری از افراد تنگی كانال نخاع را با كمردرد و دیسك مشابه می دانند، در حالی كه این بیماری ها با هم متفاوتن هستد.
وی در خصوص علت تنگی كانال نخاع اظهارداشت: به طور كلی در این ارتباط می توان به دو علل مادرزادی و اكتسابی اشاره كرد؛ كه از علل اكتسابی می توانیم عوامل شغلی، افزایش وزن، استعمال سیگار را نام ببریم.
این جراح مغز و اعصاب در ادامه از رانندگان، آرایشگرها، خیاط ها و كارگران ساختمانی، افرادی كه پرش از ارتفاع دارند مانند تكاورها، چتربازها یا افرادی كه ورزش پاركور انجام می دهند را مستعد ابتلا به تنگی كانال نخاع نام برد و بیان كرد: كمردرد، درد یا اختلال حسی، درد یا اختلال حركتی در اندام ها، با راه رفتن بیمار ممكن است دچار درد كمر شود یا با راه رفتن در ناحیه پا، حالت سوزن سوزن شدن احساس نماید یا احساس ضعف ناحیه پا هنگام راه رفتن. اگر تنگی در ناحیه گردن باشد بیمار علائم نخاع گردنی را ذكر می كند به شكل سفتی دست ها، افتادن شیء از دست، در پاها احساس خالی شدن، یا احساس پرش دست و پا؛ از نشانه های این اختلال است.
وی در پاسخ به این پرسش كه آیا شما غربالگری یا انجام ام آر آی را برای همه افراد توصیه می كنید، گفت: خیر؛ ام آر آی بدون دلیل هزینه زیادی را به سیستم سلامت كشور وارد می كند و من توصیه نمی كنم.
صدیقی به افرادی كه مشاغل پشت میز نشین دارند توصیه كرد: از خم شدن طولانی روی میز كامپیوتر خودداری كنند. بیش از 20 دقیقه نشستن، باعث تغییر ستون فقرات می شود. ورزش یا حركات كششی انجام دهند. به مردم ورزش شنا را توصیه می كنم، از مصرف دخانیات پرهیز كنند و همیشه راست قامت باشند. همیشه صاف بنشینند، سرگرم شدن با گوشی موبایل هم ضرر دارد. توجه به ارنوگومی داشته باشند و هنگام نشستن بر صندلی، یك زیر پایی داشته باشند، مخصوصا عزیزان راننده به این امر مهم و به صندلی خود توجه نمایند. در قوس كمری محافظ قرار دهند.
این جراح مغز و اعصاب درباره درمان پذیر بودن تنگی كانال نخاع اظهارداشت: اگر ورم كم باشد با تركیبات ضد التهاب، كاهش وزن، استخر رفتن، التهاب محتویات داخل كانال نخاع كاهش می یابد؛ اما كمتر از 10 درصد موارد كار بیمار به عمل جراحی منجر می شود. فیزیوتراپی تا حدی كمك می كند. تقویت عضلات شكم و كنار مهره ها كمك كننده است.