دكتر كوروش صادق پور، متخصص پروتز و ایمپلنت های دندانی در گفتگو با برنامه «فراسو» شبكه رادیویی سلامت با بیان اینكه روكش های دندانی شاخه ای از پروتزهای دندانی هستند كه این پروتزها به دو دسته متحرك و ثابت تقسیم می شوند، افزود: پروتز های متحرك به دو دسته پارسیل (قسمتی) و كامل یا دست دندان تقسیم می شوند. پروتزهای ثابت هم یا به شكل تك واحدی هستند یا چند واحدی.
وی با بیان اینكه روكش های دندانی 100 سال است كه در علم دندانپزشكی قدمت دارند، ادامه داد: در سال 1907 یك الگوی عمومی درست شد. این الگوی عمومی را ذوب كردند و با فلز جایگر تا 50 سال پیش تمام فلزی (فول منتال) بود بعد از 50 سال چینی هایی را به فریم فلزی اضافه كردند و روكش های متاسرامیك وارد بازار شد. بعد ازآن آهسته آهسته در 10-15 سال اخیر روكش تمام چینی یا تمام سرامیك متداول شده است. قبلا به علت ضعف هایی كه داشت فقط در ناحیه دندان قدامی استفاده می شد. با پیشرفت هایی جدید به صورت پروتزهای چند واحدی در دندان های خلفی به صورت روتین استفاده می شود و عملكرد روكش را در دندان های قدامی و خلفی برای بیماران تامین می كند.
این متخصص پروتز و ایمپلنت های دندانی با بیان اینكه برای شكستگی های كوچك دندان تا جایی كه می توانیم از روكش استفاده نمی كنیم و از مواد همرنگ دندان، محل مورد نظر را ترمیم و آن را به فرم اولیه بازسازی می كنیم، گفت: وقتی نسخ قابل توجهی از دندان از بین می رود باید دندان با نسخ مواد مصنوعی جایگزین شود كه به آن روكش می گوییم. ترمیم كردن اگر با رعایت بهداشت توسط بیمار باشد می تواند طول عمر بالای 20 سال داشته باشد.
وی در پاسخ به این پرسش كه انواع روكش ها چگونه است؟، گفت: روكش ها یا تمام فلزی هستند كه استفاده از آنها محدود نمی شود به دندان های خلفی؛ یا روكش ها متاسرامیك هستند كه به صورت روتین استفاده می شود. كاملا مشابه دندان طبیعی است. یك فریم فلزی دارد فریم این امكان را می دهد كه اگر نسجی از دندان از بین برود، می توان آن را بازسازی كرد. در بقیه جاهای باقی مانده، چینی رنگ و آناتومی طبیعی را ایجاد می كند.
صادق پور با تاكید بر اینكه عمر متوسط روكشها 8 سال است، افزود: اما در این مورد باید بگوییم این مساله از بیماری تا بیمار دیگر فرق می كند و به شرایط محیطی (خاص) بستگی دارد مثلا اگر بیماری به ما مراجعه كند و بگوید 20 سال پیش روكش انجام داده است، ما متوجه می شویم محیط دهانش پوسیدگی زا نیست و رعایت بهداشت طوری بوده است كه 20 سال دوام داشته است. برای این بیمار می توان روكش گذاشت و امیدوار باشیم عمر آن 20 سال باشد.
وی با بیان این كه روكش تمام چینی در دندان های قدامی گذاشته می شود، ادامه داد: روكش متاسرامیك برای دندان های خلفی استفاده می شود. البته جدیداً از روكش تمام چینی در ناحیه خلفی هم استفاده می شود؛ ولی این مساله زمان بر است و باید در دراز مدت نتیجه آن مشخص می شود.
این متخصص پروتز و ایمپلنت های دندانی در پاسخ به این پرسش كه آیا برای دندان های سالم كه جلو عقب هستند روكش توصیه می كنید؟، اظهارداشت: همیشه دندان های طبیعی از هر نوع روكشی زیباتر است. تا حد امكان ما این موارد را به جای اینكه تراش در دندان ایجاد كنیم، نزد همكاران ارتودنسی می فرستیم؛ اما اگر تعدادی از دندان ها درمان ریشه شدند در آن مرحله امكان استفاده از روكش منطقی به نظر می رسد.