دكتر سیدمسعود داوودی، متخصص پوست در گفتگو با برنامه فراسو شبكه رادیویی سلامت در خصوص علت استحكام ناخن‌ها گفت: قسمت عمده ناخن، از پروتئینِ كراتین تشكیل شده است. طرز قرار گرفتن رشته‌های كراتین، عامل استحكام ناخن‌هاست. البته صفحه ناخن غیر از كراتین، مقداری آب و چربی هم دارد و اثری از املاح معدنی مثل كلسیم در ناخن وجود ندارد.
وی درباره عواملی كه بر سلامت یا شكنندگی ناخن‌ها موثر است، افزود: از همه عوامل مهم‌تر، آسیب فیزیكی است. عوامل خارجی كه به پوست آسیب می‌زند، به ناخن هم آسیب می‌زند. به عنوان مثال، افرادی كه با حلال‌های شیمیایی سرو كار دارند، افرادی كه به علت شغلی ضربه به ناخن‌هایشان وارد می‌شود و خانم‌های خانه‌دار كه دست به آب و مواد شوینده می‌زنند، مستعد شكنندگی ناخن هستند. البته بر اثر ابتلا به بیماری‌های داخلی، در كسی كه زمینه داشته باشد، تغییراتی در ناخن دیده می‌شود؛‌ همچنین با افزایش سن، تغییراتی در پوست و ناخن اتفاق می‌افتد و ناخن‌ها شكننده می‌شود.
این متخصص پوست ، اختلالات گردش خون را مهم‌ترین مساله موثر در جنس ناخن عنوان و بیان كرد: در افرادی كه به هر علت خونرسانی به انگشتان و ناخن ندارند، جنس ناخن طبیعی نیست.
وی در پاسخ بله این پرسش كه چرا درمان مشكلات ناخن طولانی‌مدت صورت می‌گیرد؟، گفت: زیرا ناخن رشد كندی دارد. به عنوان مثال ناخن‌های دست 3 میلی‌متر رشد می‌كند و این رشد كند موجب می‌شود، درمان ناخن هم طی چهار تا شش ماه طول بكشد.
داوودی درباره تاثر رنگ پوست افراد در تغییر ناخن آنها ، تاكید كرد: گاهی تغییرات ناخن كاملا عادی است؛ مثلا افرادی كه رنگ پوست سبزه یا تیره دارند، گاه نوارهای سفید رنگ و تیره روی ناخن‌هایشان مشاهده می‌شود كه این تغییرات مربوط به رنگ پوست افراد است، اما برخی بیماری‌ها منجر به تغییرات ناخن می‌شود؛ مثلا اختلالات غده تیروئید، بیماری قلبی، بیماری ریوی، بیماری كبدی و كلیوی.
وی ادامه داد: قسمت عمده صفحه ناخن افرادی كه بیماری كبدی پیشرفته دارند، سفید رنگ می‌شود و فقط یك حاشیه هلالی نزدیك نوك ناخن قرمز یا صورتی رنگ می‌ماند. البته در كسی كه سلامت جسمی كامل دارد، تغییر در ناخن نشان‌دهنده بیماری داخلی نیست.
این متخصص پوست با بیان اینكه شكننده بودن ناخن می‌تواند، علت میكروبی و قارچی داشته باشد، گفت: چرا كه برخی قارچ‌ها به صورت ساپروفیت (همزیست) روی پوست زندگی می‌كنند. صفحه ناخن، یك بافت مرده است و می‌تواند كانونی باشد برای رشد میكروب‌ها و قارچ‌ها. بویژه قارچ در ناخن پا رشد می‌كند و علت آن این است كه پا داخل كفش قرار می‌گیرد و رطوبت و تعریق در این محیط وجود دارد كه محیط را برای رشد قارچ مستعد می‌كند.
وی ادامه داد: البته تشخیص قطعی با انجام آزمایش صورت می‌گیرد و اگر عامل بیماری قارچ باشد، داروهای جدید كه به مدت دو سه ماه داده می‌شود و به صورت خوراكی است، همراه با داروی موضعی مالیدنی می‌تواند موثر باشد؛ قارچ كپكی كه تمایل دارد نوك ناخن را مبتلا كند. قارچ مخمری یا كاندیدا كه این نوع قارچ بخصوص افرادی را مبتلا می‌كند كه دائم دست و پاها یشان را داخل آب می‌برند. این حالت بیشتر قرمزی و التهاب را در پوست اطراف ناخن ایجاد می‌كند.
داوودی با بیان اینكه آلودگی میكروبی از بیماری‌های قارچی ناخن، كمتر شایع است و این عارضه در كسانی دیده می‌شود كه ضربه به ناخنشان می‌زنند (مثلا عادت به ناخن جویدن دارند یا ریشه‌های اطراف ناخن را با دست می‌كنند) و مدخل ورودی برای میكروب‌ها ایجاد می‌كنند، اظهارداشت: مشكل میكروبی ناخن حاد است یا مزمن. در محل التهاب، درد و ترشحات چركی وجود دارد، درمان این حالت معمولا با آنتی‌بیوتیك (چرك خشك‌كن) و تخلیه چرك است. توصیه می‌شود، افراد از ناخن جویدن پرهیز كنند و كسانی كه به علت شرایط شغلی با گرد و خاك و آلودگی تماس دارند، از دستكش استفاده كنند.