برای دومین سال متوالی است كه اول شهریور مصادف با روز پزشك، درگیر پاندمی كرونا شده‌ایم و جامعه پزشكی روز خود را متفاوت از روزهای قبل از كرونا آغاز می كند.
به گزارش خبرنگار مهر، جامعه پزشكی همواره نقش به سزایی در جایگاه نظام سلامت كشور داشته است و نمی‌توان نظام سلامت را بدون جامعه پزشكی تصور كرد.
در حقیقت و بدون اغراق، باید گفت كه اگر جامعه پزشكی را از نظام سلامت جدا كنیم، نمی‌توانیم به اهمیت جایگاه نظام سلامت بپردازیم. زیرا، شاكله اصلی نظام سلامت بر دوش جامعه پزشكی استوار است و آنچه در نظام سلامت رخ می‌دهد كه باعث ارتقا و یا نزول جایگاه نظام سلامت می‌شود، حاصل خدمت پزشكان است. حالا این پزشكان یا جامعه پزشكی، شامل تمامی رشته‌های مختلف پزشكی اعم از پزشك عمومی، متخصص، فوق تخصص، دستیار پزشكی و…، است.
حالا برای دومین سال متوالی است كه اول شهریور به عنوان روز پزشك، درگیر بحران كرونا شده است و جامعه پزشكی، روز خود را با كرونا آغاز می‌كند. زیرا، در شرایط كنونی، دغدغه اصلی جامعه پزشكی كشور، كمك به بیماران كرونایی است تا شاید با درمان و كنترل این بیماری، بتوان شرایط خدمت به بیماران غیر كرونایی را نیز فراهم آورد. زیرا، همگان خوب می‌دانیم كه با شیوع بیماری كرونا در كشور، ارائه خدمت به بیماران غیر كرونایی كه البته تعدادشان هم كم نیست، دچار وقفه و اختلال شد. به طوری كه با هر كدام از پیك‌های كرونا، شرایط مراكز درمانی و بیمارستان‌ها به گونه‌ای تغییر كرده كه باعث شده در این شرایط، حجم زیادی از خدمات و فعالیت‌های درمانی متوجه بیماران كرونایی شود.
جامعه پزشكی از روز نخست كه كرونا وارد كشور شد، تا الان یك روز آرام برای استراحت نداشته است. این شرایط، در روزهای ابتدایی شیوع كرونا، به مراتب سخت‌تر بود. زیرا، كشور به یكباره وارد یك بحرانی شد كه انتظارش را نداشت. تخت‌های بیمارستانی به اشغال بیماران كرونایی در آمد، پزشكان در ابتدا نمی‌دانستند چه داروهایی می‌بایست تجویز شود. كمبود تجهیزات و ملزومات پزشكی، كار را سخت‌تر كرده بود و همه این مشكلات و كمبودها، دست به دست هم داده بود تا روزهای سختی را برای كادر درمان رقم بزند. تا جایی كه شاهد جان باختن تعداد زیادی از پزشكان درگیر كرونا بودیم.
حال و هوای روزهای دفاع مقدس
نزدیك به 18 ماه است كه جامعه پزشكی كشور به حال و هوای هشت سال دفاع مقدس بازگشته است. آن روزها هم جامعه پزشكی در خط مقدم جبهه در كنار رزمندگان مشغول مداوای مجروحان بودند. آن روزها هم دارو و تجهیزات كم بود، اما جامعه پزشكی با دست خالی به مداوای رزمندگان مشغول بودند و همان روزها هم تعدادی از پزشكان رخت شهادت بر تن كردند.
حالا و در شرایط كرونایی كشور، جامعه پزشكی همچون روزهای هشت سال دفاع مقدس، در كنار سایر نیروهای سلامت، مشغول مبارزه با كرونا هستند.
جامعه پزشكی و خانواده آنها به شدت درگیر ویروس كرونا هستند و جدا از ترس و واهمه و مشكلات روحی و روانی كرونا كه به آنها وارد می‌شود، بسیاری از جامعه پزشكی یكبار به ویروس كرونا مبتلا شده، بهبود یافته‌اند و دوباره به سر كار برگشته‌اند، به جز شهدا و جانباختگان كرونا در جامعه پزشكی تعداد زیادی هم جانباز داریم، به عنوان مثال در بیمارستان امام حسین رزیدنت طب اورژانس داریم كه مبتلا به دیابت است، این پزشك در ماه آخر دوره دستیاری كه می‌خواست تخصص بگیرد به كرونا مبتلا شد و متأسفانه چون دیابت داشت یك چشم او نابینا شد.
دوران هشت سال دفاع مقدس و روزهای كرونایی، نقاط مشترك زیادی برای جامعه پزشكی دارد كه شاید مهم‌ترین آنها، رشادت و از جان گذشتگی كادر درمان است. به طوری كه در نظام نامه پزشكی، بیمارستان‌ها باید فاصله حداقل 70 كیلومتری با خط مقدم جنگ داشته باشند و جزو اصول بین‌المللی جنگ است اما در دفاع مقدس ما بیمارستان‌های صحرایی در نزدیك خط مقدم داشتیم. پزشك و پرستارانی كه در این بیمارستان‌ها قرار می‌گرفتند همانند رزمنده‌های خط مقدم بودند.
در بحران كرونا هم كادر درمان كه شامل پزشكان هستند، در معرض خطر جدی قرار دارند.
نكته تشابه این دو مقطع تاریخی هشت سال دفاع مقدس و روزهای كرونایی، وجود پدیده‌های ناشناخته در هر دو مقطع است. در زمان جنگ ما با یك پدیده ناشناخته چون بمباران شیمیایی مواجه شدیم و كادر درمان با یك گروهی از بیماران روبرو می‌شدند كه نمی‌دانستند راه درمان آنها چیست، در مقطع فعلی هم كرونا یك پدیده ناشناخته برای كادر درمان است، كادر درمان هم وارد میدان مبارزه‌ای شدند كه هیچ تصویری از آن نداشتند.
كار جهادی، دیگر ویژگی مشترك این دو مقطع است. كادر درمان همانند رزمندگان با همان انگیزه‌های جهادی در میدان مبارزه حاضر شدند، در دوره هشت ساله جنگ اعمال جراحی طولانی مدت انجام می‌شد و پزشكان زیادی داشتیم كه همانند سردارهای جنگ شبانه‌روزی در جبهه درمان حضور داشتند، در دوره كرونا هم اتفاقات مشابه زمان جنگ را می‌بینیم، كادر درمان بی‌ادعا و بی‌وقفه در بیمارستان‌ها و مراكز درمانی به مردم خدمت می‌كنند. این دو مقطع تاریخی نشانگر خدمت جامعه پزشكی به كشور است.
درخواست جامعه پزشكی
حالا كه در روزهای سخت كرونایی قرار داریم، بیشتر از همیشه قدر دان زحمات و ایثارگری‌های كادر درمان هستیم. و شاید این فرصت هرگز تكرار نشود كه چنین صحنه‌های تلخی را ببینیم كه پزشكان از شدت خستگی، فقط برای دقایقی كوتاه چشمان خود را می‌بندند تا استراحتی كرده باشند. درست در زمانی كه ما بار سفر می‌بندیم و بدون توجه به پروتكل‌ها، هر طور كه دوست داریم رفتار می‌كنیم، جان كادر درمان در خطر است. زیرا، آنها در خط مقدم جنگ علیه كرونا ایستاده‌اند و اینگونه رفتارهای ما، باعث شدت خستگی آنها می‌شود.
جامعه پزشكی كشور از ما درخواست دارد كه حداقل به فكر جان خودمان باشیم و با رعایت پروتكل‌های بهداشتی، به كاهش موارد ابتلاء كمك كنیم.
جامعه پزشكی از ما می‌خواهد كه با پایان یافتن روزهای سخت كرونایی، دوباره انگ فرار مالیاتی، دریافت زیرمیزی و…، به آنها نچسبد و همه چیز زود فراموش شود. زیرا، نباید حساب 5 درصد پزشكانی كه درآمدهای نجومی دارند، با آن دسته از جامعه پزشكی كه درآمدهای حداقلی دارند و در تأمین هزینه‌های زندگی همچون سایر اقشار جامعه با مشكلات زیادی دست و پنجه نرم می‌كنند، یكسان و برابر محاسبه شود.
جامعه پزشكی این روزها همچون روزهای هشت سال دفاع مقدس، مشغول جنگ است. اما جنگ با كرونا به مراتب سخت‌تر است، زیرا این ویروس هر لحظه با چهره‌ای جدید ظاهر می‌شود كه می‌تواند تمامی محاسبات پزشكی را بر هم بزند و كار مقابله را سخت‌تر و سخت‌تر كند.
