اُمّ المؤمنین، حضرت خدیجه كبری(س) دختر خویلد بن اسدبن عبدالعزی نخستین همسر رسول خدا(ص)، از زنان شریف، اصیل و نامدار عرب و اسلام می باشد.
وی با این كه در عصر جاهلیت، در مكه معظمه دیده به جهان گشود و در آن شهر قبیله گرا و طایفه مدار رشد و كمال یافت، در عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صمیمیت، صداقت، مهر و وفا با همسر، كم نظیر بود و وی را در آن عصر، طاهره و سیده نساء قریش می خواندند و در اسلام یكی از چهار بانویی كه بر تمام بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمندش حضرت فاطمه زهرا(س)، هیچ بانویی این مقام و فضیلت را نیافت.
