به گفته محققان مركز علوم بهداشت دانشگاه تكزاس، این یافته ممكن است توضیح دهد كه چرا آلزایمر اغلب در میان بزرگسالانی كه چاقی را در میانسالی تجربه كرده اند، بیشتر است.

برای بررسی این موضوع، محققان از داده‌های بیش از 5600 شركت‌كننده در مطالعه تجزیه و تحلیل 74 ژن مرتبط با آلزایمر استفاده كردند.

تیم تحقیقاتی دریافتند از این ژن‌ها، 21 ژن در چاقی، كمتر از حد یا بیش از حد بیان شده اند. بیان ژن به فرآیندی اطلاق می‌شود كه در آن اطلاعات رمزگذاری شده در یك ژن به عملكرد بدن تبدیل می‌شود.

محققان دریافتند كه 13 ژن مرتبط با آلزایمر با شاخص توده بدنی (BMI)، تخمینی از چربی بدن بر اساس قد و وزن مرتبط هستند. هشت ژن با نسبت دور كمر به باسن مرتبط بودند.

«كلودیا ساتیزابال»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «چند ژن ارتباط قوی ای با چاقی در میانسالی در مقایسه با اواخر عمر، و همچنین با چاقی در زنان در مقابل مردان داشتند.»

ساتیزابال گفت: «این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد چاقی در میانسالی ممكن است عاملی در خطر ابتلاء به بیماری آلزایمر در زنان باشد.»

افرادی كه دچار زوال عقل می‌شوند، حدود 5 تا 10 سال قبل از شروع بیماری، وزن شأن كاهش می‌یابد. ممكن است این كاهش وزن ناسالم ناشی از این بیماری باشد.

ساتیزابال در ادامه می‌افزاید: «ما فكر می‌كنیم مهم‌تر است كه چاقی را بررسی كنیم و كاهش وزن سالم را در میانسالی، در سنین 40 و 50 سالگی شروع كنیم، زمانی كه چاقی ممكن است بر بیان ژن‌هایی كه ما مطالعه كردیم تأثیر بگذارد.»

در حالی كه BMI نشانگر كلاسیك چاقی است، برخی مطالعات نشان می‌دهد كه نسبت دور كمر به باسن یا چربی شكم نشانگر حساس‌تری برای ناهنجاری‌های بیوشیمیایی است. چاقی یكی از عوامل خطر اصلی بیماری قلبی و سكته است.

دكتر «سوكراتیس چاریسیس»، نویسنده دیگر این مطالعه، می‌گوید: «21 ژنی كه در این مطالعه با چاقی مرتبط بودند در التهاب عصبی، مرگ برنامه ریزی شده سلولی و رسوب پروتئین آمیلوئید بتا در سلول‌های عصبی دخیل بودند.»