به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت دكتر خویی ،دكترای رفتار شناس جنسی در گفتگو با برنامه "مثبت تربیت" در مورد موضوع حقوق كودكان در زمینه تربیت جنسی گفت :

موضوع تربیت جنسی كودكان از دغدغه های اصلی و مهم والدین و مربیان است. در موارد بسیاری مشاهده شده كه رفتار غلط مربیان و والدین در این زمینه، تبعات جبران ناپذیری را بر روح و ذهن كودكان باقی گذاشته است به گونه ای كه آثار آن در سنین بزرگسالی هم وجود داشته است.

متاسفانه برخی از والدین و مربیان، نسبت به این امر دچار نوعی كج بینی هستند و این موضوع همچون تابویی می دانند كه نباید به آن نزدیك شد. همین نگرش موجب بروز مشكلات فراوانی می شود كه در برهه ای از زمان می توان به سادگی آنرا حل كرد.

آنچه مهم است اینكه والدین و مربیان نسبت به تربیت جنسی كودكان توجه ویژه ای داشته باشند و راهكارهای مناسب را در این مسیر به كار گیرند. لازمه این امر، داشتن اطلاعات علمی و تجربی در این زمینه است. بهره گیری از اصول تربیت اسلامی و توجه به راهكارها و اصولی كه در این زمینه از سوی كارشناسان ارائه می شود، در اغلب موارد، راه گشاست. به این شرط كه نگرش والدین و مربیان، نگرشی آگاهانه باشد.

آنچه مسلم و طبیعی به نظر می رسد این است كه اغلب كودكان در سنین 3 تا 5 سالگی، كنجكاویهای بسیاری را در ارتباط با فیزیك و آناتومی بدن خویش دارند. همین امر موجب می شود تا به بازیهایی مثل دكتر بازی، علاقه نشان دهند یا در ارتباط با تفاوتهایشان با جنس مخالف، از خود كنجكاوی نشان دهند و پرسش هایی را مطرح كنند.
وی در ادامه افزود : بنابراین وقتی والدین و مربیان باور كردند كه سخن در تمایل جنسی در كودكان در میان نیست، رفتارهای بچه ها در زمینه كشف خودشان و جنس مخالفشان، غیرعادی و بی ادبانه به نظر نمی رسد. اما مهم است كه این رفتارهای كودكان تحت نظر بزرگترها باشد. یعنی والدین و مربیان باید دقت داشته باشند كه كنجكاوی بچه ها در این زمینه به حد و مرز خاصی ختم شود و ادامه پیدا نكند. می توان همواره بچه ها را تحت نظارت مستقیم و غیر مستقیم داشت و یا حواس آنها را پرت كرد.

مسئله مهم دیگری كه در این زمینه وجود دارد، به نحوه عكس العمل مربیان و خصوصا والدین در زمینه های جنسی مربوط می شود. مثلا ممكن است كودكی با همان تصورات دنیای كودكانه خود از سخنان هم بازی خود در زمینه های جنسی صحبتی را با مادرش داشته باشد.

در چنین مواردی برخی از مادران برخورد سلبی و چكشی با كودكان دارند و با جدیت هر چه تمام تر، آنها را دعوا می كنند و حرفهایشان را به دور از ادب و نزاكت می خوانند و از آنها می خواهند كه هرگز دراین باره صحبتی نكنند و اگر كردند، تنبیه خواهند شد.

از طرف دیگر یك مادر می تواند با حالتی كاملا عادی، به سخنان كودكش گوش كند و با لحنی دوستانه و آرام، او را راهنمایی كند و وجود تفاوت میان دو جنس را كتمان نكند و آنرا امری طبیعی و خدادادی معرفی كند اما در نهایت از كودكش بخواهد كه در این زمینه كمتر كنجكاوی كند. مطمئنا چنین كودكی بیش از سایرین این فرصت را دارد كه اگر در هر مقطعی از زمان با مشكل یا مسئله ای روبرو شد، بتواند به راحتی موضوع را مادرش مطرح كند و از او راهنمایی بخواهد.
مطمئنا می توان با تجدید نظر در برخی از رفتارهای ساده و دم دستی، تاثیرات عمیق و مثبتی را در كودكان بر جای گذاشت.