مثبت تربیت سه شنبه ها از ساعت 09:10 به مدت 40 دقیقه

رادیو سلامت

مثبت تربيت

بی‌اشتهایی كودكان علامت بیماری خطرناك است؟

دبیر انجمن كودكان ایران با بیان اینكه بی‌اشتهایی در كودكان به دلایل عضوی و روحی اتفاق می‌افتد گفت: عفونت‌های ادراری، انگل،‌ كم‌خونی، تك‌فرزندی، متنوع نبودن غذا و فشارهای روانی جزء عوامل مرتبط با بی‌اشتهایی در كودكان است.

1401/06/19
|
09:10

اختلالات خوردن در كودكان و نوجوانان
اختلالات خوردن می تواند مشكلات جدی برای سلامتی كودكان و نوجوانان ایجاد كند

اختلالات خوردن در كودكان و نوجوانان باعث ایجاد تغییرات جدی در عادات غذایی می شود كه می تواند منجر به مشكلات عمده و حتی تهدید كننده زندگی شود. سه نوع اصلی اختلالات خوردن عبارتند از:

بی اشتهایی ، وضعیتی كه در آن كودك به دلیل ترس شدید و غیرمنطقی از چاق شدن از خوردن كالری كافی امتناع می كند.
پرخوری عصبی ، وضعیتی كه در آن كودك به شدت پرخوری می كند و سپس غذا را با استفراغ یا استفاده از ملین ها برای جلوگیری از افزایش وزن دفع می كند.
پرخوری ، وضعیتی كه در آن كودك ممكن است به سرعت غذا بخورد، اما بدون پاكسازی
در كودكان و نوجوانان، اختلالات خوردن می تواند همپوشانی داشته باشد. به عنوان مثال، برخی از كودكان به تناوب دوره های بی اشتهایی و پرخوری عصبی را تغییر می دهند.

اختلالات خوردن معمولاً در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ایجاد می شود. با این حال، آنها می توانند از دوران كودكی نیز شروع شوند. زنان بسیار آسیب پذیرتر هستند. تخمین زده می شود كه تنها 5 تا 15 درصد از افراد مبتلا به بی اشتهایی یا بولیمیا مرد هستند. با پرخوری، این تعداد به 35 درصد مردان افزایش می یابد.

چه چیزی باعث اختلالات خوردن می شود؟
پزشكان مطمئن نیستند كه چه چیزی باعث اختلالات خوردن می شود. آنها به تركیبی از عوامل بیولوژیكی، رفتاری و اجتماعی مشكوك هستند. به عنوان مثال، جوانان ممكن است تحت تأثیر تصاویر فرهنگی قرار بگیرند كه بدن‌هایی را كه بیش از حد كم وزن هستند و نمی‌توانند سالم باشند را مورد تحسین قرار می دهند. همچنین، بسیاری از كودكان و نوجوانان مبتلا به اختلالات خوردن با یك یا چند مشكل زیر دست و پنجه نرم می كنند

پریشانی
ترس از اضافه وزن
احساس درماندگی
عزت نفس پایین
برای مقابله با این مسائل، كودكان و نوجوانان ممكن است عادات غذایی مضر را اتخاذ كنند. در واقع، اختلالات خوردن اغلب همراه با سایر مشكلات روانپزشكی مانند موارد زیر است:

اختلالات اضطرابی
افسردگی
سوء مصرف مواد
خطرات اختلالات خوردن
اختلالات خوردن در كودكان و نوجوانان می تواند منجر به انبوهی از مشكلات جسمی جدی و حتی مرگ شود. اگر هر یك از علائم اختلالات خوردن ذكر شده در زیر را مشاهده كردید، فوراً با پزشك كودك خود تماس بگیرید. اختلالات خوردن با اراده محض برطرف نمی شود . كودك شما برای كمك به بازگرداندن وزن طبیعی و عادات غذایی به درمان نیاز دارد. درمان همچنین به مسائل روانی اساسی می پردازد. به یاد داشته باشید كه بهترین نتایج زمانی حاصل می شود كه اختلالات خوردن در مراحل اولیه درمان شوند.

بی اشتهایی در كودكان و نوجوانان
كودكان و نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی تصویر بدنی مخدوش دارند . افراد مبتلا به بی اشتهایی، حتی زمانی كه به طور خطرناكی لاغر هستند، خود را سنگین می بینند. آنها به لاغری وسواس دارند و از حفظ وزن حداقل طبیعی خودداری می كنند.

علائم بی اشتهایی عبارتند از:

اضطراب ، افسردگی ، كمال گرایی یا خودانتقادی شدید
رژیم گرفتن حتی زمانی كه لاغر یا لاغر است
ورزش بیش از حد یا اجباری
ترس شدید از چاق شدن، حتی اگر فرد كم وزن باشد
قاعدگی كه نادر می شود یا متوقف می شود
كاهش وزن سریع ، كه ممكن است فرد سعی كند آن را با لباس های گشاد پنهان كند
عادات غذایی عجیب، مانند پرهیز از وعده های غذایی، غذا خوردن در خفا، نظارت بر هر لقمه غذا، یا خوردن تنها برخی از غذاها در مقادیر كم

علاقه غیر معمول به غذا
بی اشتهایی می تواند منجر به چندین مشكل جدی سلامتی شود. آن مشكلات عبارتند از:

آسیب به اندام های اصلی، به ویژه مغز ، قلب و كلیه ها
ضربان قلب نامنظم
كاهش فشار خون ، نبض، دمای بدن و تعداد تنفس
حساسیت به سرما
نازك شدن استخوان ها
بی اشتهایی در حدود یك مورد از هر 10 مورد كشنده است. شایع ترین علل مرگ شامل ایست قلبی، عدم تعادل الكترولیت و خودكشی است.

درمان بی اشتهایی
اولین هدف درمان بازگرداندن جوان به وزن و عادات غذایی طبیعی است. بستری شدن در بیمارستان، گاهی اوقات برای هفته ها، ممكن است ضروری باشد. در موارد سوءتغذیه شدید یا تهدید كننده زندگی، ممكن است به تغذیه لوله ای یا داخل وریدی نیاز باشد.

درمان طولانی مدت مشكلات روانی را برطرف می كند. درمان ها شامل موارد زیر می شوند:

داروی ضد افسردگی
رفتار درمانی
روان درمانی
گروه های حمایتی
پرخوری عصبی در كودكان و نوجوانان
مانند كودكان و نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی، جوانان نیز از افزایش وزن می ترسند و از بدن خود به شدت ناراضی هستند.

آنها در مدت زمان كوتاهی بارها و بارها غذای بیش از حد می خورند. اغلب كودك یا نوجوان از دست دادن كنترل را احساس می كند. افراد جوان مبتلا به پرخوری عصبی كه پس از پرخوری احساس انزجار و شرمندگی می كنند، سعی می كنند با ایجاد استفراغ یا استفاده از ملین ها، قرص های لاغری ، دیورتیك ها یا تنقیه از افزایش وزن جلوگیری كنند.

پزشكان پس از اینكه فرد حداقل سه ماه دو یا چند دوره در هفته داشته باشد، بولیمیا را تشخیص می دهند.

افراد مبتلا به بولیمیا معمولاً در محدوده وزنی طبیعی در نوسان هستند، اگرچه ممكن است اضافه وزن نیز داشته باشند. از هر 25 زن یك نفر در طول زندگی خود به پرخوری عصبی مبتلا می شود.

علائم پرخوری عصبی عبارتند از:
سوء مصرف مواد مخدر و الكل
استفاده از ملین ها و سایر درمان ها برای جلوگیری از افزایش وزن
اضطراب
پرخوری در مقادیر زیاد غذا
خوردن مخفیانه یا داشتن عادات غذایی غیرعادی
ورزش بیش از حد
نوسانات خلقی
تاكید بیش از حد بر ظاهر فیزیكی
به طور منظم پس از صرف غذا در حمام وقت بگذراند
غمگینی
ایجاد زخم بر روی بند انگشتان ناشی از استفاده از انگشتان برای ایجاد استفراغ
علاقه غیر معمول به غذا
استفراغ بعد از غذا خوردن
عوارض می تواند جدی باشد. اسیدهای معده ناشی از استفراغ مزمن می توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:

آسیب به مینای دندان
التهاب مری
تورم غدد بزاقی در گونه ها
علاوه بر این، پرخوری عصبی همچنین می تواند سطح پتاسیم خون را كاهش دهد . این می تواند منجر به ریتم خطرناك و غیر طبیعی قلب شود.

درمان بولیمیا
هدف درمان شكستن چرخه پرخوری و پاكسازی است. درمان ها ممكن است شامل موارد زیر باشد:

داروی ضد افسردگی
اصلاح رفتار
درمان فردی، خانوادگی یا گروهی
مشاوره تغذیه
پرخوری در كودكان و نوجوانان
پرخوری شبیه بولیمیا است. این شامل خوردن مزمن و خارج از كنترل مقادیر زیاد در مدت زمان كوتاه، حتی تا حد ناراحتی است. با این حال، پرخورها غذا را از طریق استفراغ یا وسایل دیگر پاك نمی كنند. در نتیجه تمایل به اضافه وزن یا چاقی دارند.

افراد پرخور ممكن است برای كنترل احساسات خود دچار مشكل شوند. عصبانیت، نگرانی، استرس، اندوه یا كسالت ممكن است باعث پرخوری شود. اغلب، پرخورها از پرخوری ناراحت هستند و ممكن است افسرده شوند.

اضافه وزن ناشی از پرخوری پسر یا دختر شما را در معرض خطر این مشكلات سلامتی قرار می دهد:

بیماری قلبی
فشار خون بالا
كلسترول بالا
دیابت نوع 2
درمان پرخوری
درمان ها شامل موارد زیر است:

رفتار درمانی
داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی
روان درمانی
بی اشتهایی, شایع ترین مشكل اطفال است
دبیر انجمن كودكان ایران با بیان اینكه بی‌اشتهایی در كودكان به دلایل عضوی و روحی اتفاق می‌افتد گفت: عفونت‌های ادراری، انگل،‌ كم‌خونی، تك‌فرزندی، متنوع نبودن غذا و فشارهای روانی جزء عوامل مرتبط با بی‌اشتهایی در كودكان است.

محمدرضا بلورساز ، با اشاره به اینكه شایع‌ترین مشكلی كه در زمینه اطفال وجود دارد بی‌اشتهایی است، اظهار داشت: بی‌اشتهایی به دو علت عضوی و روحی اتفاق می‌افتد.


ابتلا به عفونت‌های ادراری و انگل عامل بی‌اشتهایی در كودكان
وی افزود: ابتلا به عفونت‌های ادراری، انگل، مشكلات كبدی، ریوی، مننژیت توأم با تب و سرماخوردگی می‌تواند جزو عوامل عضوی بی‌اشتهایی در كودكان باشد.

دبیر انجمن كودكان ایران گفت:‌ بنابراین بی‌اشتهایی ممكن است حاد یا مزمن باشد. در نوع حاد كودك به طور ناگهانی دچار بی‌اشتهایی می‌شود و در نوع مزمن، كودك به مدت 6 ماه تا یك سال دچار بی‌اشتهایی می‌شود.

وی افزود: قبل از هر اقدامی باید آزمایش خون برای تعیین كم‌خونی،ادرار جهت سنجش میزان عفونت، مدفوع برای تشخیص انگل و سنجش میزان روی، آهن و كلسیم به عمل آید.

بی‌اشتهایی كودكان را جدی بگیرید
رئیس انجمن عفونی اطفال ایران تصریح كرد: بی‌اشتهایی در كودكان را باید جدی بگیریم زیرا ممكن است كودك دچار سرطان شده و بی‌اشتهایی مقدمه ابتلا به این بیماری باشد. بنابراین بی‌اشتهایی می‌تواند علامت مهمی تلقی شود.
مشكلات روحی عامل بی‌اشتهایی در كودكان
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی با بیان علل روحی برای بی‌اشتهایی در كودكان اظهار داشت: علل روحی با توجه به سنین مختلف متفاوت است. گاهی دیده می‌شود مادری بر اثر علاقه می‌خواهد هر 20 دقیقه یكبار به كودك خود شیر دهد در حالی كه این مسئله كودك را خسته می‌كند زیرا او نیاز به تنوع غذایی دارد و بهتر است غذا دادن در ساعاتی انجام شود كه كودك واقعاً گرسنه است.

وی افزود: گاهی دیده می‌شود به كودكان سه ساله به اجبار غذا می‌دهند در حالی كه مهمترین علت بی‌اشتهایی در این كودكان عدم صرف غذاهای متنوع در ساعاتی است كه واقعاً گرسنه هستند.

احتمال بی‌اشتهایی بیشتر در تك‌فرزندها
دبیر انجمن كودكان ایران گفت: تك‌فرزندها معمولاً دچار بی‌اشتهایی می‌شوند زیرا داشتن خواهر و برادر می‌تواند موجب تحریك اشتهای كودكان شود. همچنین ممكن است عدم علاقه كودك به محیط مدرسه و فشارهای روحی كه از سوی معلم و همشاگردی‌ها تحمل می‌كند موجب بی‌اشتهایی او شود.

وی ادامه داد: شایع‌ترین علل بی‌اشتهایی در كودكان مسائل عصبی، خلقی و روحی است و كمتر علل عضوی دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی تصریح كرد: گاهی والدین مانند یك برنامه نوشته شده به كودك غذا می‌دهند كه این مسئله در درازمدت باعث بی‌اشتهایی او می‌شود. در این موارد بهتر است برای پیشگیری از بی‌اشتهایی عصبی در كودكان با اجبار به آنها غذا ندهیم، غذاهای آنها متنوع باشد، سر سفره و در جمع غذا بخورند و سفره آنها متنوع باشد.

وی افزود: مثلاً بهتر است مادران بر سر سفره از سوپ، سبزی، ماست استفاده كنند تا كودك فرصت بیشتری برای انتخاب داشته باشد.


بی‌اشتهایی مقدمه ابتلا به سل و لوسمی
دبیر انجمن كودكان ایران گفت: گاهی بی‌اشتهایی مقدمه ابتلا به سل و لوسمی در كودكان است.

وی افزود: تحقیقات نشان می‌دهد عفونت ادراری در دختران شیرخوار زیر یك سال خود را با بی‌اشتهایی نشان می‌دهد. بنابراین بی‌اشتهایی عامل مهمی است كه می‌توان آن را به عنوان علامتی برای ابتلا به یك اختلال در نظر گرفت.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی اظهار داشت: فرزندان سرمایه زندگی انسان هستند و اگر فردی فرزند موفقی به جامعه تحویل دهد موفق بوده و كسی كه فرزند موفقی تحویل جامعه ندهد ورشكسته است.

5 سال اول عمر دوران انسان‌سازی است
دبیر انجمن كودكان ایران ادامه داد: 5 سال اول عمر دوران انسان‌سازی است یعنی اگر فرد از نظر جسمی، روحی، واكسیناسیون و تغذیه رسیدگی شود فرد قوی بار خواهد آمد و در صورت عدم رعایت این موارد با مشكلات جسمی و روانی مواجه خواهد شد.

وی گفت: 5 سال اول زندگی دورانی است كه رشد مغز به حداكثر خود می‌رسد. ثابت شده هر چه آموزش كودك در دوران مهد كودك و پیش‌دبستانی بیشتر باشد در آینده او موثر است چرا كه بین نورون‌ها كه سلول‌های عصبی هستند رشته‌هایی به نام سیناپس وجود دارد كه آموزش موجب ارتباط بیشتر این شبكه می‌شود.

میزان مراجعات كودكان به متخصصان كودك باید چگونه باشد؟
دبیر انجمن كودكان ایران با بیان میزان مراجعات كودكان به متخصصان كودك اظهار داشت: میزان مراجعه كودك در یك سال اول باید هر ماه باشد پس از آن تا سن دو سالگی هر دو ماه یكبار انجام می‌شود. همچنین از سن دو سالگی تا پنج سالگی باید هر سه ماه یكبار به متخصص اطفال مراجعه كرد و فرزند خود را از سنین پنج تا 10 سالگی هر 6 ماه یكبار نزد پزشك متخصص ببرید.

وی خاطرنشان كرد: حتماً نباید كودك بیمار شود تا او را نزد پزشك ببرید. كودك امانتی است كه خداوند به شما داده است. برخی افراد هر از گاهی دكور منزل خود را تغییر می‌دهند اما توجهی به فرزند خود ندارند.

وی گفت: بی‌اشتهایی علامت مهمی كه می‌تواند بسته به علل آن نقش مهمی در سلامت جسمی و روحی كودك داشته باشد. همچنین چنانچه كودك رفتارهایی مانند جویدن ناخن و شب‌ادراری دارد باید جهت بررسی بیشتر به متخصص روانپزشكی كودك ارجاع داده شود.

دسترسی سریع
مثبت تربیت