مكتب امام صادق علیه السلام ، مكتب امامت، خلافت الهی و هدایت انسان ها است، و گاه حتی مكتب درس آموزی برای كسب روزی حلال.
امام صادق علیه السلام خود پیوسته كار و تلاش می كردند و دیگران را هم به این امر، سفارش می نمودند و نمی خواستند كه فردی در جامعه از كوشش برای كسب روزی حلال، باز ماند. ایشان كار و تلاش برای كسب روزی را وسیله حفظ آبرو تلقی كرده و می فرمودند: «آدمی باید در پیِ كسب و كار برای حفظ آبروی خود باشد».
قناعت
امام صادق علیه السلام مصداق روشن كسانی بودند كه كم مصرف می كنند و زیاد بهره می دهند و هم مصداق آیه 67 سوره فرقان، در وصف بندگان راستین خدا: «بندگان خالص خدا كسانی هستندكه در هزینه خود نه اسراف در پیش می گیرند و نه سخت گیری، بلكه در میان این دو، حد اعتدالی دارند».
ایشان درباره میانه روی اقتصادی می فرمودند: «من ضامنم كه اگر كسی میانه رو باشد، فقیر نگردد».
ساده زیستی
امام صادق علیه السلام در همه شئون زندگی، سیره پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله را الگوی رفتار خود قرار داده بودند. در بسیاری از وقت ها، با كارگران و غلامان خود بر سر یك سفره می نشستندو بدون هیچ غروری با آنان هم غذا می شدند. در خوردن غذا آرام و صبور بودند و هرگز با حرص و ولع غذا نمی خوردند و مانند برخی ازمتكبران، غذای مخصوص و متفاوت از دیگران نداشتند.
شخصیّت علمی و معنوی
امام صادق علیه السلام از نظر علمی و معنوی دارای مقامی والا و ارزشمند بودند به گونه ای كه می توان گفت همه علوم اهل بیت علیهم السلام در وجود ایشان جمع بود. ابن حجر (دانشمند اهل سنت) در كتاب صواعق در این باره می گوید: «او، آن قدر مباحث فقهی را در جهان عرضه كرده كه قبل و بعد او سابقه ندارد».
فعالیت های سیاسی امام صادق علیه السلام
امام صادق علیه السلام علاوه بر فعالیت درزمینه های علمی، در عرصه سیاست نیز حضوری گسترده داشتند و مبارزات سیاسی خود را باتكیه بر امامت و رهبری اهل بیت آغاز كردند. ایاشندر فرصت های مناسب، از جمله در روز عرفه و در اجتماع عظیم حجاج در مراسم حج، حكومت را حق خود معرفی می كردند. همچنین آن حضرت، پیروِ فعالیت های سیاسی خود، به منظور تبلیغ جریان اصیل امامت، نمایندگانی به مناطق مختلف می فرستادند و با تأیید و تشویق قیام های اسلامی، نقش مهمی را در پیشرفت و گسترش آن قیام ها برعهده داشتند.
اخلاق اجتماعی
درباره شیوه رفتاری امام صادق علیه السلام با مردم گفته اند: ایشان فردی خوش مجلس و خوش سخن بودند. با مردم روابط گرم، و معاشرتی صمیمانه داشتند، ولی این گرمی و صمیمیت سبب آن نمی شد كه در مجلس ایشان ،كار خارج از نزاكتی صورت گیرد. آن امام، هرگز كلام كسی را قطع نمی كرد و پس از پایان سخنان دیگران، حرف و سخنشان را آغاز می كردند. همچنین ایشان با چهره ای بشاش و گشاده و با لبانی متبسم بامردم روبرو می شدند چنانچه مالك بن انس یكی ازشاگردان امام صادق علیه السلام و پیشوای مذهب مالكی می گوید: «او فردی شوخ طبع و خنده رو بود».
شهادت این امام بزرگوار را تسلیت می گوییم.
شبكه رادیویی سلامت