عادات غذایی دوران كودكی اثرات ماندگاری در بزرگسالی دارند.
دوران كودكی یك دوره حیاتی از رشد و تكامل است كه تغذیه نقش اساسی در مسیر سلامت و رفاه كودك دارد.
در مطالعهای كه اخیراً در مجله Appetite منتشر شده است، محققان موضوع سختگیری در غذا خوردن را بهعنوان یك چالش رایج دوران كودكی و تأثیرات بالقوه درازمدت آن را بررسی كردهاند. این عادات كه اغلب بهعنوان بدغذایی كودكان شناخته میشود شامل رفتارهایی مانند امتناع از خوردن غذاهای خاص، تنوع رژیم غذایی محدود و تردید در امتحان غذاهای ناآشنا است كه معروف به نوهراسی غذایی است كه فرد از مصرف غذاهای جدید اجتناب میكند.
بدغذایی با عادات غذایی آهسته خوردن و تركیبی منحصر به فرد از لذت كمتر از غذا خوردن و احساس سیری سریعتر مشخص میشود. با توجه به اینكه رشد و دفاع ایمنی كودكان به شدت به تغذیه كافی متكی است، بدخوردن میتواند موانعی ایجاد كند.
این رفتار میتواند منجر به مصرف ناهنجار شود زیرا كودكان میوه، سبزیجات، غلات كامل و پروتئین كمتری مصرف میكنند. در عوض، رژیم غذایی آنها ممكن است تحت سلطه تنقلات باشد.
محققان تصمیم گرفتند پیامدهای چنین محدودیتهای غذایی را بررسی كنند. آنان اظهار كردند: كمبود مواد معدنی و ویتامینها یا یبوست ازجمله عوارض این محدودیتها در مصرف غذاست.
جالب اینجاست كه محققان دریافتند كه با رشد كودكان، این نوع غذاخوردن تغییر میكند. این تحقیق نشان میدهد كه بیش از یك چهارم كودكان دو ساله را میتوان بدغذا نامید اما این تعداد تا سن 6 سالگی 50 درصد كاهش مییابد با این حال، افرادی كه در مورد ترجیحات غذایی خود همچنان پایدار باقی میمانند بهعنوان «بدخوران همیشگی» نامیده میشوند.
برخی از كودكان این رفتار را بهطور موقت نشان میدهند، در حالی كه برخی دیگر ممكن است بعداً آن را ایجاد یا در طول زندگی آن را حفظ كنند. مطالعات گذشته به تأثیرات درازمدت این نوع خوردن اشاره كرده است و ارتباط بین این رفتار اولیه دوران كودكی و رژیم غذایی نامناسب، كاهش وزن و كاهش رشد در سالهای نوجوانی را نشان میدهد.
محققان اظهار كردند: نتایج نشان میدهد كه الگوهای غذایی با نوع غذا خوردن در كودكان خردسال مرتبط است. محققان بر اهمیت پرداختن به عادات بد غذایی در اسرع وقت و اصلاح آنها تاكید میكنند زیرا با این كار میتوانیم راه را برای تغذیه سالم در دوران كودكی و بزرگسالی هموار كنیم.
نكته مهم، این است كه راهبردها نه تنها باید كودك را هدف قرار دهند بلكه باید الگوهای غذایی والدین را نیز در نظر بگیرند كه میتواند بهطور ناخواسته بر رفتار كودك تأثیر بگذارد. با تحقیقات بیشتر، امید به درك بهتر و رسیدگی به این موضوع گسترده وجود دارد.