علت ریزش مو در بهبودیافتگان كرونا چیست؟

خوشبختاته این ریزش مو پس از دوره‌ای 6 تا 12 ماهه با بهبود وضع عمومی بیمار، كاهش استرس و تامین نیازهای تغذیه‌ای بهبود می‌یابد.
دكتر همایون مژدهی آذر گفت: دو سال است كه با پاندمی كووید19 درگیر هستیم؛ هرچند كه با گسترش واكسیناسیون تاحدودی از بار مشكلات و عوارض مرتبط با بیماری كاسته شده است، اما هنوز هم با چالش‌هایی در این زمینه مواجه هستیم. در اوایل شیوع بیماری كه با شدت بالای آن مواجه بودیم، عوارض پوستی ناشی از بیماری هم بیشتر بود. در ادامه نیز با افزایش آگاهی مردم در این زمینه این مشكلات كاهش یافت هرچند كه كاملا برطرف نشد.

وی افزود: چند دسته مشكلات پوستی مرتبط با بیماری كووید19 وجود دارد. از شایع‌ترین این مشكلات پوستی كرونا می‌توان به بیماری‌های ناشی از تماس پوست با فرآورده‌های ضدعفونی‌كننده، مواد شوینده و صابونی مثل استحمام مكرر، استفاده طولانی از ماسك، پوشیدن دستكش‌ها و... اشاره كرد.

او ادامه داد: همچنین استرس و اضطراب ناشی از درگیری با بیماری كرونا و ابتلا به آن نیز می‌تواند عوارضی بر پوست و مو داشته باشد؛ از جمله ریزش موی سكه‌ای، تبخال، جوش‌های غرور جوانی، بیماری زونا، انواع خاصی از خارش‌ها و دردها می تواند با مسائل هیجانی ناشی از بیماری كرونا ارتباط داشته باشد؛ از این رو چه بهتر آنكه به فكر مشكلات هیجانی و استرسی این دوران باشیم.

او با اشاره به امكان بروز مشكلات پوستی ناشی از مصرف داروهایی كه برای درمان كووید19 استفاده می‌شود، اظهار كرد: تداخل اثر انواع ویتامین‌ها، داروها و حتی واكسن كووید19 می‌تواند باعث برخی عوارض پوستی شود. به عنوان مثال برخی داروهای كاهنده ایمنی بدن ممكن است زمینه را برای بروز عفونت‌های پوستی و یا بدنی فراهم كند. همچنین گاهی برخی بیماری‌های پوستی كه از قبل در فرد وجود داشته‌اند با مصرف داروهای مرتبط با بیماری كرونا تشدید می‌شود. بیماری‌هایی مانند پسوریازیس (بیماری صدف)، بیماری‌های تاولی خود ایمنی و بسیاری از بیماری های پوستی دیگر گاهی در زمینه ابتلا به كرونا شروع و یا تشدید می‌شوند؛ به طوری كه علائم و شكل بروز آنها تغییر می كند؛ البته در بیشتر موارد این تغییرات جای نگرانی ندارند و با مراجعه به متخصص پوست، درمان و كنترل می‌شوند.

مژدهی آذر ادامه داد: برخی عوارض پوستی نیز اختصاصا مربوط به خود بیماری كووید19 است و به شكل تغییراتی در پوست، مو و ناخن افراد بروز پیدا می‌كند. طیف وسیعی از مسائل و مشكلات پوستی را نیز شاهد هستیم كه یكی از مهم ترین آنها مصرف مواد شوینده به صورتی وسواسی و بیش از حد نیاز است. در این گونه موارد عوارض ناشی از تماس مكرر با مواد ضدعفونی كننده به صورت خارش، تاول، قرمزی، پوسته پوسته شدن و خشك شدن پوست ظاهر می‌شود. البته تا حد لازم باید كار شست‌وشو و ضدعفونی كردن را انجام داد؛ اما نباید این رفتار تبدیل به وسواس تكرارشونده شود.

وی افزود: توصیه این است كه برای شست‌وشوی دست‌ها از صابون‌های ملایم با PH متوسط تا كمی اسیدی استفاده شود و از شست‌وشو و حمام‌های بیش از حد و طولانی با آب داغ پرهیز كنیم. برای كار با پودر لباسشویی و مایع ظرفشویی بهتر است دستكش مناسب به دست داشته باشیم. مواد ضدعفونی كننده سطوح با پایه كلر برای ضدعفونی كردن پوست توصیه نمی‌شود و بهتر است مواد ضدعفونی كننده با پایه الكل را جایگزین كنیم.

او با تاكید بر اهمیت انتخاب نوع ماسك مناسب جهت كاهش بروز مشكلات پوستی، تصریح كرد: بهتر است از ماسكی استفاده كنیم كه الیاف مصنوعی كمتری داشته باشد یا اینكه زیر ماسك اصلی از ماسك پارچه‌ای با الیاف طبیعی استفاده كنیم كه تماس پوست با ماسك نیز به حداقل برسد. در برخی موارد حتی ممكن است افراد به كش یا فلز به كار رفته بر قسمت بینی ماسك هم حساسیت نشان دهند كه در صورت شدت گرفتن عوارض باید متخصص پوست ورود كرده و اقدامات درمانی آغاز شود.

این متخصص پوست با توصیه به استفاده از كرم‌های نرم كننده با غلظت مناسب، گفت: حتی با یك پماد ساده وازلین می‌توان پوست را متناسب با نیازش چرب كرد. لازم است به ازای هربار شست‌وشو و استحمام، پوست خشك را چرب كنیم. تاكید می‌كنیم برای خشك كردن دست و مو از سشوآر و خشك‌كن‌های برقی استفاده نكنیم چراكه معمولا باعث از بین رفتن رطوبت و خشكی پوست می‌شوند. بهترین روش خشك كردن پوست با كمك حوله‌ است. از سوی دیگر به كار بردن از دستكش مناسب حین انجام كارهای خانه نیز اهمیت دارد.

وی درباره ریزش مو بعد از ابتلا به كرونا، ادامه داد: در شرایط استرسی نواحی از بدن ما كه سلول‌هایی با سرعت تكثیر بالا دارند مانند سلول‌های ریشه مو و ناخن به طور ناگهانی تحت تاثیر قرار می‌گیرند و در دوره‌ای حتی رشدشان متوقف می‌ شود. با عبور از شرایط بیماری، سیستم بدن و سلول‌ها مجددا به حالت عادی باز می‌گردد. این پدیده به دنبال بیماری‌های تب زا مانند آنفلوآنزا، آبله مرغان و پس از شیمی درمانی، اعمال جراحی سنگین و... هم رخ می‌دهد؛ به طوری كه بیمار بعد از حدود یك الی4 ماه گاهی به طوری ناگهانی دچار ریزش موی شدید می‌شود؛ به شكلی كه حتی تا 25 درصد موهای سر درگیر می‌شود و بعد از دوره‌ای 6 الی 12 ماهه و با رفع مشكلات هیجانی، بهبود می‌یابد.

وی افزود: درباره كرونا هم در برخی افراد چنین خواهد بود و استرس بیماری در كنار داروها، كاهش وزن و سوءتغذیه، سبب بروز ریزش موی ناگهانی در فاصله یك الی چهار ماه بعد از بهبودی می‌شود. خوشبختاته این ریزش مو پس از دوره‌ای 6 تا 12 ماهه با بهبود وضع عمومی بیمار، كاهش استرس و تامین نیازهای تغذیه‌ای بهبود می‌یابد. بنابراین جای نگرانی نیست.