دبیر كمیته اپیدمیولوژی و پژوهش كمیته علمی كشوری مقابله با كووید19، درباره مدت زمان ماندن در قرنطینه برای مبتلایان به اُمیكرون توضیحاتی ارائه كرد.
دكتر مسعود یونسیان درباره میزان قرنطینهای كه برای مبتلایان به اُمیكرون نیاز است، گفت: بحثی كه در كمیته علمی مطرح شد این بود كه ما نمیتوانیم بر اساس یك مقاله یا تعدادی گزارشاتی كه اعلام كردند كه تا روز بیست و پنجم یا سیام بعد از ابتلا نیز ویروس گزارش شده، اعلام كنیم كه افراد مبتلا هم به همین مدت جدا شده و ایزوله شوند و این اقدام اصلا شدنی نیست.
وی افزود: در عین حال مشخصا بعد از روز پنجم به ویژه در افرادی كه علائم بالینی شدیدی ندارند، تعداد ویروسی كه فرد دفع میكند، كاهش قابل ملاحظهای دارد. در عین حال هیچ كشوری نه میتواند بگوید كه من از روز اول همه افراد مبتلا را آزاد میگذارم و قرنطینه نیاز نیست و نه میتواند اعلام كند كه تا آخرین روزی كه تعداد اندكی ویروس هم از بدن دفع میشود، افراد باید ایزوله باشند. بنابراین هر كشوری باید یك نقطهای را تعیین كند.
یونسیان ادامه داد: بر این اساس تصمیم گرفته شد كه پنج روز افراد به صورت ایزوله خودشان را از دیگران جدا كنند و در عین حال پنج روز بعد هم افراد از دو ماسك استفاده كرده و سعی كنند كه توصیهها و شیوهنامههای بهداشتی را با شدت بیشتر رعایت كنند. به این ترتیب احتمال انتقال را به صورت قابل ملاحظهای كاهش میدهیم و از طرفی امور مملكت را مختل نمیكنیم. هر كشوری باید بین احتمال انتقال بیماری و ارائه خدمات مورد نیاز جامعه تعادلی ایجاد كند و پیدا كردن این نقطه تعادل مهم است.
وی با بیان اینكه كمیته علمی با پیشنهاد پنج روز قرنطینه و پنج روز استفاده از دو ماسك و رعایت شیوهنامههای بهداشتی این تعادل را لحاظ كرد، گفت: البته كمیته علمی این موضوع را عمدتا برای كاركنان بهداشت و درمان توصیه كرد كه به شدت به خدماتشان نیاز است. به طوری كه از یك سو افراد آلوده به ویروس را برای ارائه خدمات نگذاریم تا دیگران آلوده نشوند و از طرفی افرادی كه نیاز به دریافت خدمات دارند، محروم نشوند. با این حال به نظر میرسد كه برای سایر مشاغل هم كه جامعه به خدماتشان نیاز دارد، این تعادل باتوجه به جوانب مختلف مانند درصد افرادی كه واكسن تزریق كردهاند، افرادی كه باید واكسن تزریق كنند و... تصمیم منطقی به نظر میرسد.
یونسیان تاكید كرد: در عین حال اگر به افرادی كه به نوع خفیف بیماری اُمیكرون مبتلا شدند و به عنوان مثال دو روز علامت داشته است و بعد علائمی ندارد، بگویید 14 روز در خانه بمان، منطقا نمیپذیرد، اما اگر بگویید كه پنج روز در خانه بمان، كه اتفاقا در همان پنج روز شدت انتقال بیماری بالاتر باشد و بعد كاهش پیدا كند، قبول میكند. طبیعتا اگر فردی علامت شدید داشته باشد، این فرد در بیمارستان بستری شده و مدت بستری هم اضافه شده و مدت ایزولاسیونش طولانیتر است. مدت پنج روز قرنطینه برای افرادی است كه علائم خفیفی داشته و نیاز به مراجعه و بستری در بیمارستان نداشتهاند.