دزهای تقویتیِ واكسن‌های كووید اكنون به طور گسترده در كشورهای مختلف در دسترس هستند و بزرگسالان (و برخی از نوجوانان) تشویق می‌شوند تا برای جبران كاهش اثربخشیِ واكسیناسیون اولیه، دزهای بیشتر از واكسن را نیز دریافت كنند.
به گزارش ایسنا، سازمان جهانی بهداشت (WHO) طی دستورالعملی به ارائه تعاریف و واژه شناسی به روز شده‌ای در مورد دُزهای بعدی (بوستر یا اضافی) واكسن كووید-19 پرداخته است.
* بنابر تعریف این سازمان، تزریق دُزهای "یادآور" (بوستر/تقویتی) برای اكثریت افراد انجام می‌شود كه بر حسب برندِ واكسن دریافتی (تك دُز یا دو دُز)، فرایند واكسیناسیون اولیه (كامل) را تكمیل كرده‌اند و به دلیل گذشت زمان، ایمنی و مصونیت بالینی ناشی از واكسن در جمعیتِ مزبور به كمتر از میزان ایده آل كاهش یافته است.
طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، هدف از تزریق دُز یادآور، بازگرداندن اثربخشی واكسن و افزایش آن نسبت به مقداری است كه دیگر كافی تلقی نمی‌شود.
* اما بر اساس این تعریف، دُزهای "اضافی" یك واكسن به عنوان بخشی از همان واكسیناسیون اولیه در نظر گرفته می‌شود كه ادامه پیدا می‌كند و برای گروه‌های مشخصی مورد نیاز است كه در آنها، میزان واكنش ایمنی پس از انجام مرحله اولیه استاندارد واكسیناسیون، كافی تلقی نمی شود. هدف از یك دُز اضافی در سری اولیه واكسیناسیون، افزایش واكنش ایمنی در بدن فرد برای ایجاد سطح كافی از اثربخشی در برابر بیماری است.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت، برای مثال، بدن بیماران مبتلا به نقص ایمنی اغلب پس از سری اولیه و استاندارد واكسیناسیون (كه برای افراد معمولی و سالم كافیست) قادر به ایجاد واكنش ایمنی به میزان كافی نیست. همچنین ممكن است بدن افراد سالمند نیز در واكنش به برخی از واكسن‌ها واكنش ضعیفی نشان بدهد. این دو گروه بنابر تعریف فوق در جمعیت‌هایی دسته بندی می شوند كه نیاز به دز اضافی واكسن دارند و واكسیناسیون اضافی آنها به عنوان بخشی از همان سری اولیه تلقی می‌شود.
