نتایج تحقیق جدید نشان میدهد افرادی كه واكسن كووید-19 دریافت كردند، حتی در صورت آلوده شدن نیز ویروس كمتری را منتقل میكنند؛ این نتایج براساس برخی شواهد افزوده كه واكسنها میتواند انتقال نوع دلتا را كاهش دهد.
به نقل از نیوز دانشمندان انگلیسی چگونگی تاثیر واكسنهای فایزر و آسترازنكا بر گسترش ویروس در صورت ابتلا به عفونت را طی تحقیقی بررسی كردند.
در این تحقیق دانشمندان دانشگاه آكسفورد سوابق ملی حدود 150 هزار فرد كه از 100 هزار مورد اولیه ردیابی شده بودند را مورد بررسی قرار دادند؛ نمونهها شامل افرادی بود كه واكسن فایزر یا آسترازنكا دریافت كرده بودند. همچنین از افرادی كه واكسینه نشدند نیز در این تحقیق استفاده شد.
با این دادهها دانشمندان به بررسی چگونگی تاثیر واكسنها بر گسترش ویروس در صورت ابتلای فرد مبتلا به نوع آلفا یا نوع دلتای كرونا كه بسیار مسری است، پرداختند.
آنان دریافتند كه هر 2 واكسن انتقال ویروس را كاهش میدهد. البته واكسن در مقایسه بین دلتا و آلفا، در برابر نوع آلفا موثرتر بود؛ در صورت آلوده شدن به نوع دلتا، فردی كه در معرض تماس قرار گرفته و 2 دوز واكسن فایزر دریافت كرده بود، 65 درصد و اگر با آسترازنكا كاملا واكسینه شده بود ،36 درصد احتمال كمتری بود كه آزمایش كرونای وی مثبت شود. اگر فردی فقط یك دوز از هر 2 واكسن را دریافت كرده بود، خطر انتقال یك عفونت پیشرفته توسط وی به دیگران بسیار بیشتر بود.
نتایج این تحقیق بهصورت آنلاین منتشر شده و هنوز مورد بررسی همكار قرار نگرفته است اما دانشمندانی كه با این تحقیق در ارتباط نیستند نیز این یافتهها را معتبر میدانند.
دكتر آرون ریچترمن، پزشك بیماریهای عفونی دانشگاه پنسیلوانیا، كه در این تحقیق شركت نداشت، اظهار كرد: این بالاترین كیفیت تحقیقاتی است كه تاكنون در مورد عفونی بودن افراد واكسینه شده مبتلا به دلتا انجام شده است.
سوزان باتلر وو، میكروبیولوژیست بالینی دانشگاه كالیفرنیای جنوبی نیز این مطالعه را خوب ارزیابی كرد؛ به ویژه به این دلیل كه انتقال از دنیای واقعی را منعكس میكند زیرا از گسترش بین مخاطبان نزدیك ردیابی شده است.
با استفاده از مقادیر آستانه چرخه(Ct) محققان میزان مشابهی از بار ویروسی در افراد واكسینه نشده و واكسینه شده كه با نوع دلتا آلوده شده بودند را پیدا كردند و نتایج تحقیقات پیشین را تایید كردند كه افرادی كه كاملا واكسینه شده هستند، كمتر احتمال دارد دیگران را آلوده كنند.
باتلر وو گفت: انتقال فرایندی بسیار پیچیدهتر است؛ یعنی مقدار Ct فقط یك تصویر لحظهای در زمان است و كل دوره بیماری را نشان نمیدهد.
به احتمال زیاد افرادی كه واكسینه شدند، ویروس عفونی را سریعتر از بدن پاك میكنند. همانطور كه نتایج تحقیق محققان سنگاپور نیز نشان داد، اگرچه سطوح ویروس در افراد آلوده به نوع دلتا بدون در نظر گرفتن وضعیت واكسن یكسان بود اما در روز هفتم سطح ویروس در افرادی كه واكسینهشده بودند، به سرعت كاهش یافت و این مورد ممكن است توانایی ویروس برای گسترش بیماری را كاهش دهد.
شواهدی در حال ظهور است كه حتی اگر مقادیر آستانه چرخه بدون توجه به وضعیت واكسیناسیون یكسان باشد، افرادی كه واكسینه شدهاند، ممكن است ویروس عفونی كمتری در بدن خود داشته باشند كه به طور بالقوه انتقال را نیز كاهش میدهد. ریچترمن به پیش چاپ اخیر تحقیقات چین اشاره كرد كه نشان میدهد میزان انتقال در افرادی كه 2 دوز واكسن دریافت كردهاند، در مقایسه با افراد واكسینه نشده كاهش زیادی دارد.
وی توضیح داد: واكسنها از 2 طریق می تواند از انتقال ویروس جلوگیری كند؛ اولین مورد با جلوگیری كامل از عفونت و مورد دیگر كاهش میزان ویروس عفونی در صورت ابتلا به بیماری است.
ریچترمن میگوید: افرادی كه واكسینه شدهاند، سیستم ایمنی بدن آنان آماده است و میتوانند ویروس را خیلی سریعتر از افراد واكسینه نشده در آنتیبادیها بپوشانند اما افراد واكسینه نشده سرعت كمتری در از بین بردن ویروس دارند چون باید واكنش ایمنی ایجاد كنند.
نتایج مطالعه جدید نشان داد محافظت در برابر انتقال با گذشت زمان كاهش مییابد. پس از سه ماه افرادی كه با آسترازنكا واكسینه و سپس دچار عفونت شده بودند، به همان اندازه احتمال ویروس دلتا را مانند افراد واكسینه نشده گسترش دادند؛ در حالی كه حفاظت در برابر انتقال در افرادی كه واكسن فایزر دریافت كرده بودند كاهش یافته بود اما در مقایسه با افرادی كه واكسینه نشده بودند، همچنان مزایایی وجود داشت.
ریچترمن گفت: از آنجا كه سطح آنتیبادی نیز پس از واكسیناسیون به مرور زمان كاهش مییابد، كاهش حفاظت در برابر انتقال نیز انتظار میرود.
وی افزود: ما میدانیم كه میزان آنتیبادیهای موجود در خون پس از واكسیناسیون به مرور زمان كاهش مییابد اما اگر حافظه ایمنی به طور مداوم قوی باشد، هنوز هم میتواند از عفونتها، به ویژه عفونتهای شدید، جلوگیری كند. این آنتیبادیهای گردش خون كه بلافاصله در دسترس هستند، احتمالا در جلوگیری از انتقال در صورت عفونت نقشی ایفا میكنند؛ بنابراین تصور نمیكنم كاهش محافظت در برابر انتقال با مرور زمان موجب تعجب باشد.
ریچترمن و باتلر وو موافق بودند؛ در حالی كه انتقال جامعه همچنان بالاست، ماسك و آزمایش باقی همچنان مهم باشند.
باتلر وو گفت: ما باید واكسنهای خود را با اقدامات دیگر تركیب كنیم تا میزان ویروس در حال انتقال را با مواردی مانند استفاده از ماسك و آزمایش كاهش دهیم. اقدامات افزایشی نقش مهمی در این بازی دارند.
ریچترمن گفت: در حالی كه ممكن است سطح واكسیناسیون به اندازه كافی بالا باشد و نیازی به مداخلات دیگر مانند استفاده از ماسك و فاصلهگذاری نباشد اما مطمئنا هنوز در بسیاری از مناطق ایالات متحده این امكان وجود ندارد.