یك روانپزشك با عنوان این مطلب كه روزی كرونا تمام می شود اما پیامدهای آن در جامعه باقی خواهد ماند، گفت: می توان آسیب های روانی ناشی از كرونا را با چند راهكار به حداقل رساند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محمدرضا شالبافان، در خصوص آسیب های روانی ناشی از بیماری كرونا و قرنطینه های طولانی مدت، اظهار داشت: مدت ها است كه علم روانشناسی، راهكارهایی برای زندگی بهتر و مدیریت استرس به مردم ارائه داده است، از جمله حضور در اجتماعات و فعالیت های گروهی، ورزشی و هنری، شركت در جمع دوستان و اقوام و سفر اما متاسفانه در شرایط فعلی و ظهور پاندمی كرونا دیگر این راهكارها كارساز نبوده و انجام هركدام از این موارد می تواند منجر به ایجاد استرس بیشتر ناشی از انتقال ویروس و درگیری اعضای خانواده شود .
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی ایران افزود: به هرحال روزی كرونا تمام می شود و زندگی به حالت طبیعی برخواهد گشت اما نگرانی ما روانشناسان و روانپزشكان آسیب ها و مشكلاتی است كه به واسطه ی این بیماری در افراد ایجاد می شود.
شالبافان گفت: هر روز شاهد از دست دادن عزیزی در خانواده ای هستیم، با توجه به اینكه برگزاری مراسم و جمع شدن آشنایان و دوستان در كنار هم باعث می شود فرد داغدیده راحت تر بحران فقدان عزیزانش را تحمل كند اما نمی توانیم مانند گذشته با شركت در مراسم و در آغوش كشیدن و ابراز همدری كه در گذشته با شركت در مراسم تشییع به افراد داغدیده داشتیم با آشنایان و اقوام خود همدردی كنیم و آنها را تسلی دهیم.
استادیار دانشگاه علوم پزشكی ایران در خصوص سفر كه قبل از پاندمی كرونا یكی از توصیه های متخصصان برای تمدد ذهن وروان بود، توضیح داد: امروز سفر با توجه به خطراتی كه در پی خواهد داشت به عنوان دشمن سلامت بدن به دلیل انتقال و جابجایی ویروس و همچنین آسیب زننده روان بدلیل استرس های ناشی از اینكه مبادا خانواده را در معرض بیماری قرار داده باشیم، شناخته شده و به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
وی با اشاره به اینكه اهمیت و اولویت ما درخانواده باید حفظ سلامت سالمندان باشد، تصریح كرد: شركت در تجمعات خانوادگی و رعایت نكردن پروتكل های بهداشتی اگر خدای ناكرده منجر به بیماری و از دست دادن این عزیزان شود، آسیب های روانی جبران ناپذیری در ما به وجود خواهد آورد كه تاثیرات آن تا مدتهای طولانی ادامه خواهد داشت.
شالبافان در خصوص ذهنیت ایجاد شده در مقابل واكسن كه امروز در سطح وسیعی شاهد آن هستیم، گفت: همواره در شرایط بحران افكار منفی و مزاحم به ذهن ما خطور می كند كه شناسایی و خنثی كردن این افكار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به عنوان مثال در خصوص واكسن كرونا، همانطور كه سال های پیش در خصوص واكسن های سه گانه و...، هم مواردی مطرح می شد كه واكسن خوب نیست و بهتر است نزنیم، امروز هم این قبیل موارد در خصوص واكسن كرونا گاهاً مطرح می شود اما امروز در شرایط ویژه ای كه در آن هستیم و خطر مرگ عزیزانمان به هیچ عنوان این صحبت ها قابل قبول نیست. خصوصا از افراد تحصیلكرده و به ویژه كادر درمان. به نظر من این مقاومت ها ناشی از استرس های كرونا است كه قدرت تجزیه و تحلیل را از ما می گیرد و باعث می شود نتوانیم تصمیم گیری درستی در این خصوص داشته باشیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی ایران، برقراری ارتباط در فضای مجازی را یكی از راه های برون رفت از بسته بودن ارتباطات دانست و تصریح كرد: به هر حال استفاده از تماس های تصویری و اینترنتی بهتر از نبودن ارتباط است و یا دیدن نزدیكان در فضای باز با استفاده از ماسك و رعایت پروتكل ها با اینكه كیفیت ارتباط گذشته را در خود ندارند اما به مراتب بسیار بهتر از نبود این ارتباطات است.
شالبافان خاطر نشان كرد: در شرایط عادی بدن ما ساعت خواب و بیدار مشخصی داشت و همچنین ساعت كار مشخص كه با وجود ایجاد چارچوب های محكم، اما استرس ما كمتر بود، زیرا سال ها بر اساس آن شرایط كار می كردیم و به لحاظ روانی استرس ما را كم می كرد. اما با وجود قرنطینه ها و شرایط دوركاری نظم در امور روزمره ما مختل شده هر هفته ساعت كاری تغییر می كند شرایط دوركاری هر هفته تغییر می كند و این به هم ریختگی باعث به هم ریختگی زمان خواب و بیداری و وعده های غذایی ما می شود و در پس این آشفتگی استرس ما تا حد قابل توجهی افزایش پیدا می كند كه باید با استفاده از مهارت های مدیریت زندگی روزمره (نباتی) استرس را در خود و خانواده كاهش دهیم .
استادیار دانشگاه علوم پزشكی ایران در پایان اظهار كرد: با تمام مشكلات ایجاد شده توسط بیماری كرونا، فرصتی پیش آمده تا از زمان آزاد خود استفاده كنیم و توصیه می كنم زمانی را به شركت در كارگاه های مدیریت استرس و مهارت های زندگی كه توسط نهاد ها و یا دانشگاه برگزار می شود، اختصاص دهیم و یا به فعالیت هایی كه تا امروز فرصت انجام شان را نداشتیم، بپردازیم.
وی ابراز امیدواری كرد تا با شناخت و پیشگیری از عوامل تاثیرگذار روانی ناشی از بیماری كرونا و قرنطینه های طولانی مدت و همچنین با جدی گرفتن این بیماری و رعایت پروتكل های بهداشتی بتوانیم خود را در زمینه مقابله با استرس های ناشی از این بیماری و قرنطینه ها توانمند سازیم و دوران پسا كرونا هرچه كمتر شاهد آسیب های روانی ناشی از آن باشیم.
