علاوه بر این، برای كسانی كه قبلاً به كووید 19 مبتلا شده‌اند، هشت ماه پس از عفونت ممكن است زمان مناسبی برای واكسینه شدن باشد.
محقق ارشد این مطالعه در بیانیه‌ای گفت: «فاصله زمانی بین قرار گرفتن در معرض ویروس و واكسیناسیون نقش مهمی در پاسخ‌های آنتی‌بادی پس از واكسیناسیون دارد.»
وی افزود: «با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینكه آیا این میزان بالاتر آنتی‌بادی محافظت بیشتری در برابر بیماری كووید 19 ایجاد می‌كند و چگونه این فاصله طولانی‌تر بین دوزها ممكن است بر پاسخ‌های تقویت كننده تأثیر بگذارد یا خیر، مورد نیاز است.»
محققان میزان آنتی‌بادی را در نمونه‌های خون نزدیك به 6000 كارمند مراقبت‌های بهداشتی كه واكسن كووید 19 دریافت كرده بودند، اندازه‌گیری كردند.
حدود 4000 شركت كننده اولین دوز واكسن خود را حداقل 21 روز زودتر و حدود 2000 دوز دوم خود را حداقل 14 روز زودتر دریافت كرده بودند. آنها بر اساس سابقه عفونت به عنوان قبلاً مبتلا به كووید 19 یا بدون عفونت قبلی طبقه بندی شدند. بیش از 99 درصد از افرادی كه عفونت قبلی نداشته بودند، آنتی‌بادی علیه ویروس كرونا تولید كردند.
پس از اولین دوز، افرادی كه عفونت قبلی داشتند تا 10 برابر بیشتر از افرادی كه آلوده نشده بودند، سطح آنتی‌بادی بیشتری داشتند. پس از دوز دوم، آنهایی كه عفونت قبلی داشتند سطوح آنتی‌بادی شأن دو برابر بیشتر از افرادی كه آلوده نشده بودند، بود.
محققان دریافتند كه فاصله زمانی طولانی‌تر بین دوزها، با سطوح آنتی‌بادی مرتبط است بطوری كه در شركت‌كنندگانی كه قبلاً به كووید 19 مبتلا نشده بودند، به ویژه پس از 10 هفته، تا 9 برابر بیشتر بود. این اثر در میان جوانان بارزتر بود.
فاصله بین دو دوز تزریقی بر سطح آنتی‌بادی در افرادی كه عفونت قبلی داشتند تأثیری نداشت. با این حال، فاصله طولانی‌تر بین عفونت و واكسیناسیون با سطوح آنتی‌بادی بالاتر مرتبط بود. به عنوان مثال، افرادی كه اولین دوز واكسن خود را حدود هشت ماه پس از عفونت تزریق كردند، میزان آنتی‌بادی شأن هفت برابر بیشتر از افرادی بود كه سه ماه پس از عفونت واكسینه شده بودند. این میزان پس از هشت ماه به این سطح رسید، كه نشان می‌دهد هشت ماه پس از عفونت ممكن است زمان مطلوب برای واكسیناسیون پس از عفونت باشد.
