سی ام سپتامبر هر سال، «روز جهانی ناشنوایان» نام گذاری شده است.
هدف از این نام گذاری، ارتقای فرهنگ ارتباط با ناشنوایان، دانسته هایی از زبان اشاره و آگاهی سیاست مداران و همچنین عموم مردم از مشكلاتی است كه این قشر با آن رو به رو هستند.
در اهمیت حس شنوایی، این گفته هِلِن كِلِر، گویاتر از هر سخنی است. او كه با وجود نابینایی و ناشنوایی، یكی از موفق ترین افراد استثنایی است، می گوید:
«اگر این فرصت به من داده می شد كه یكی از دو حس خود را بازیابم، ترجیح می دادم نابینا بمانم، ولی بشنوم».
اگر از نعمت شنوایی محروم باشیم، هرچند آموختن برای ما ناممكن نمی شود، ولی بسیار دشوار است. پس توجه به این نعمت بزرگ الهی كه یكی از راه های بسیار مهم آموختن و فهمیدن است، حالت سپاس را پیش می آورد و تصور نبود آن كافی است تا به ارزش آن پی ببریم.
از این رو، خدا در قرآن می فرماید:
«بگو: اگر خداوند شنوایی و دیدگان شما را بگیرد و بر دل هایتان مهر بزند، كدام معبود آن را به شما پس می دهد؟» شكرانه این نعمت، بهره گیری خداپسندانه و مسئولانه از آن است، چنان كه در یكی از دعاها، خواسته بندگان از خداوند این است: «پروردگارا! ما را از گوش ها، چشم ها و نیروهایمان بهره مند گردان».
