بیماری آرتریت روماتوئید می تواند به طور قابل توجهی كیفیت زندگی را كاهش دهد، بر قدرت تحرك فرد تاثیر بگذارد و باعث آسیب مفاصل شود كه با پیشرفت بیماری تشدید میشود.
هیچ درمانی برای عارضه آرتریت وجود ندارد اما بر اساس نتایج مطالعات، تشخیص زودهنگام آن قطعا می تواند كمك كننده باشد. همچنین درمان تهاجمی آرتریت روماتوئید با روشهای خاص پس از سه تا چهار ماه از بروز علائم می‌تواند سرعت پیشرفت بیماری را كاهش دهد.
شواهد فزاینده ای وجود دارد كه نشان می دهد درمان به موقع بیماری آرتریت روماتوئید و طی چند ماهه نخستِ بروز علائم، می‌تواند برای تغییر دائمی روند پیشرفت بیماری موثر باشد و آنچه مهم است، تشخیص زودهنگام بیماریست.
آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
آرتریت روماتوئید یكی از آرتریت های خود ایمنی شایع است كه در هر گروه سنی ممكن است رخ دهد اما در زنان 30 تا 50 ساله شایع تر است. زمانی كه مدت زمان بیماری كمتر از شش ماه باشد، آرتریت روماتوئید زودهنگام در نظر گرفته می شود. طول مدت آرتریت روماتوئید، نه زمان تشخیص آن بلكه از زمان شروع آرتریت در نظر گرفته می شود.
علائم آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
- در اكثر بیماران (60-50 درصد)، شروع آهسته درد در مفاصل كوچك دست و پا و همراه با ورم یا بدون تورم مشاهده میشود.
- در تعداد كمی از بیماران ممكن است این عارضه تنها با درد مفصل زانو یا آرنج یا مچ پا ظاهر شود.
- مفاصل درگیر معمولا اوایل صبح بیش از 30 دقیقه سفت می شوند.
- بیماران مسن یا بالای 60 سال نیز ممكن است علائمی همچون تب پایین، دردهای عضلانی، خستگی و كاهش وزن داشته باشند.
- پالیندرومیك آرتریت روماتوئید نیز شكل غیرمعمولی است كه در آن دردهای مفصلی برای مدت كوتاهی در یك روز وجود دارد و مجدد پس از چند روز ظاهر می شود.
این عارضه چگونه تشخیص داده می شود؟
آرتریت روماتوئید یك تشخیص بالینی است. اگر فردی بیش از شش هفته درد مفاصل داشته باشد كه به طور متقارن هر دو طرف بدن درگیر باشد و صبح زود مفاصل با سفتی روبرو باشند و در معاینه توسط پزشك، ورم و حساسیت مفاصل تشخیص داده شود، فرد دچار آرتریت التهابی است.
آزمایشات خون خاصی برای بیمار تجویز میشود كه شامل آزمایش شمارش سلول‌های خون، عملكرد كبد و كلیه، نشانگرهای التهابی مانند CRP/ESR میشود كه می‌تواند در 60 درصد بیماران افزایش یابد. فاكتور روماتوئید و antiCCP تست های اختصاصی برای آرتریت روماتوئید هستند. اگر آرتریت از نظر بالینی قابل تشخیص نباشد، می توان از سونوگرافی یا MRI برای تشخیص استفاده كرد.
درمان آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
درمان آرتریت روماتوئید اولیه بیشتر شامل تجویز داروهای ضد روماتیسمی تعدیل كننده بیماری (DMARDs) مانند هیدروكسی كلروكین، متوتركسات یا سولفاسالازین است. یك دوره بسیار كوتاه از استروئیدها و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی نیز ممكن است برای تسكین درد تجویز شود.
عواقب عدم درمان آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
تاخیر در شروع روند درمان منجر به ماندگاری التهاب دائمی در بدن می شود كه نه تنها باعث بد شكلی مفاصل بلكه باعث درگیری سایر اعضای بدن مانند ریه ها، اعصاب، چشم ها، پوست و كلیه ها نیز می شود. بنابراین متخصصان تاكید دارند كه تشخیص زودهنگام، كلید اصلی مهار این عارضه است.
