ناهید جعفری، مدیر برنامه‌های سلامت در وزارت بهداشت در گفتگو با برنامه «نیم نگاه» شبكه رادیویی سلامت با بیان مطلب فوق افزود: طرح پزشك خانواده از سال 1384 آغاز شد.‌ طبیعتا در قانون ایده‌آل‌هایی برای این طرح پیش‌بینی شده است. اما باید ببینیم تا چه اندازه توانسته‌ایم به اهداف دست یابیم.
جعفری اضافه كرد: در پایان بند نظام ارجاع در برنامه ششم توسعه تصریح شده است كلیه ایرانیان تحت پوشش نظام ارجاع قرار گیرند. بدین معنی كه همه افراد صرف‌نظر از موقعیت اجتماعی و اقتصادی كه در آن قرار دارند، در مسیر ارجاع حركت كنند و خدمات سلامت را در این مسیر دریافت نمایند.
مدیر برنامه‌های سلامت در وزارت بهداشت با اشاره به مشكلاتی كه نه به واسطه قوانین بلكه از جانب مردم و ارائه‌كنندگان خدمات در مسیر برقراری نظام ارجاع وجود دارد، گفت: با اجرای طرح مذكور در شهر شیراز، مراجعین ملزم به مراجعه به پزشك خانواده بودند تا با صلاحدید وی، به متخصص مربوطه ارجاع شوند كه با اعتراض مسولان شهر و دانشگاه علوم پزشكی شیراز و حتی مردم مواجه و در نهایت طرح حذف شد. بنابراین می‌توان گفت ریل‌گذاری انجام و مسیر مشخص شده بود، اما جواب نداد.
مدیر برنامه‌های سلامت در وزارت بهداشت در پایان خاطرنشان كرد: «ارجاع به معنی فرستادن یك فرد به سطح بعدی نیست. نظام ارجاع در مفهوم واقعی، نظامی است سلامت یك فرد در آن به‌درستی مدیریت می‌شود.» وی افزود: در كشور ما پزشك خانواده از سال 1384 راه افتاد ولی باید دانست كه پزشك خانواده بدون نظام ارجاع عملا معنی ندارد؛ در عمل، این نظام ارجاع است كه سیستم را تكمیل می‌كند، ولی ما به دلایل مختلف در كشورمان نظام ارجاع نداریم.