دوست خوب كسی است كه در حركت انسان به سوی كمال تأثیر مثبت داشته باشد. دوست خوب باید پیش از هر چیز انسانی مؤمن و صالح باشد. علاوه بر این در روایات شرایطی برای دوست خوب بیان شده است، امام صادق(ع) فرمودند: لا تكون الصداقه الا بحدودها فمن كانت فیه هذه الحدود ای شی منها فانسبه الی الصداقة: فاولها ان یكون سریرته و علانیته لك واحدة و الثانیة ان یری زینك زینه و شینك شینه و الثالثه ان لا تغیره علیك ولایة و لا مال، و الرابعه ان لا یمنعك شیئا تناله مقدرته، و الخامسة و هی تجمع هذه الخصال ان لا یسلمك عند النكبات؛دوستی مشروط به حدودی است كسی كه او در این حدود یا بعضی از آن هست او را دوست خود قرار ده: اول آن كه پنهان و آشكارش در نزد تو یكی باشد دوم آن كه نیكوی (آبروی) تو را نیكوی خود و عیب (بی ابرویی) تو را عیب خود بداند سوم آن كه هیچ مقام و مالی او را در برابر تو دگرگون نسازد، چهارم آن كه از چیزی كه توان آن را دارد برای تو فروگذار نكند و پنجم آن كه همه این ویژگی ها را داشته باشد و تو را در بیچارگی رها نكند.
رابطه دوستی دو جزء مهم دارد: نخست محبت و دیگر مصاحبت پایدار. جزء دوم رفتاری است كه فرد خود اتنخاب می كند و از این رو دارای ارزش اخلاقی مثبت یا منفی است. ولی جزء اول به خودی خود یك فعل ارادی نیست؛ محبت حالتی نفسانی است كه به اختیار انسان محقق نمی شود ولی مقدمات تحقق آن اختیاری هستند. شناخت، مهم ترین مقدمه به وجود آمدن محبت است و تحصیل آن به اختیار انسان و افعال اختیاری او بستگی دارد.
مصاحبت دوستان با یكدیگر ریشه در محبت های متنوعی دارد. بر حسب تفاوت محبت ها، دوستی اقسامی می یابد.

به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "به زندگی سلام كن" كاری از گروه اجتماعی 28شهریور ماه راس ساعت 7:10 در ارتباط تلفنی با خانم دكتر پورفرخ(روانشناس) به موضوع اهمیت وفاداری در دوستی می پردازد .