یك مطالعه جدید بریتانیایی نشان داده است كه ورزش حداقل یك بار در ماه در هر دوره از بزرگسالی با عملكرد بهتر تفكر و حافظه در زندگی بعدی مرتبط است.

افرادی كه حداقل یك تا چهار بار در ماه در سنین 36، 43، 53، 60 تا 64 و 69 سال فعالیت بدنی داشتند، بیشترین بهره را می‌بردند.

«سارا نائومی جیمز»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه كالج لندن، می‌گوید: «مطالعه ما نشان می‌دهد كه شركت در هر فعالیت بدنی در اوقات فراغت، در هر مقطعی از زندگی بزرگسالی، تأثیر مثبتی بر شناخت دارد.»

وی در ادامه افزود: «به‌نظر می‌رسد این موضوع حتی در سطوح كم فعالیت، بین یك تا چهار بار در ماه، هم صادق است. حتی به نظر می‌رسد افرادی كه قبلاً فعال نبوده اند اما در دهه 60 عمر خود شروع به فعالیت می‌كنند، عملكرد شناختی بهتری نسبت به افرادی كه هرگز فعال نبوده اند، دارند.»

بزرگترین فایده برای عملكرد تفكر و حافظه، برای افرادی مشاهده شد كه در طول زندگی خود از نظر بدنی فعال بودند.

جیمز در بیانیه خبری دانشگاه گفت: «هر چه فرد بیشتر فعال باشد، احتمال بیشتری دارد كه عملكرد شناختی بالاتری در آینده داشته باشد.»

محققان از داده‌های یك پایگاه داده بریتانیایی متشكل از 1417 فرد متولد شده در سال 1946 استفاده كردند كه سلامت آنها در طول زندگی شأن ردیابی شده است.

شركت كنندگان نظرسنجی‌هایی را در مورد فعالیت بدنی در اوقات فراغت مانند دویدن، رقصیدن، باغبانی، پیاده روی و ورزش در طول سه دهه پر كردند.

آن‌ها در 69 سالگی تست‌های شناختی را به همراه آزمونی انجام دادند كه آنها را به چالش می‌كشید تا بیشترین تعداد لغات ممكن را از فهرست 15 تایی به خاطر بیاورند. در یك تست سرعت پردازش بصری، از آنها خواسته شد كه تمام نمونه‌های یك حرف خاص را در یك صفحه خط بزنند.

محققان به این نتیجه رسیدند كه شروع نوعی ورزش و حفظ آن در یك دوره طولانی ممكن است مهمتر از زمان بندی فعالیت باشد.

ارتباط دقیق بین ورزش و عملكرد شناختی نامشخص است.

محققان معتقدند سطح تحصیلات، شناخت دوران كودكی و پیشینه اقتصادی می‌توانند این ارتباط را تا حدی توضیح دهند. شركت‌كنندگانی كه فعالیت بدنی بیشتری داشتند، احتمالاً به دانشگاه رفته‌اند، والدینی با پیشینه اقتصادی ممتاز داشته اند و در سن 8 سالگی نمرات آزمون بالاتری داشتند.