اسما صابری - روانشناس و نوروتراپیست گفت: تصورات اشتباه درباره نشانه‌های دوست داشتن، موضوعی است كه برای بسیاری از دختر و پسرهای دم‌بخت امروزی دردسرساز شده است. در ادامه نكاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
عاقبت ازدواج با فردی كه با خودش مهربان نیست
از نظر شما فردی كه با زدن رگ خودش تلاش می‌كند عشقش را به دیگری ثابت كند، واقعاً عاشق است؟ هر نوع صمیمیتی از خودمان آغاز می‌شود. فردی كه با بدن خود مهربان نیست و خود را نادیده می‌گیرد، نمی‌تواند با دیگری صمیمیتی را تجربه كند. در واقع برای این‌كه پیش‌بینی كنیم فردی كه مقابل ما قرار دارد، می‌تواند فرد مناسبی برای یك زندگی مشترك باشد یا نه، باید به الگوهای رفتاری او با خودش توجه كنیم. فردی كه با بدن خود نامهربان است، بدن دیگری را هم نمی‌تواند درك كند و احترام آن را نگه دارد.
ارزش‌یابی منطقی طرف مقابل
در زمان آشنایی دو طرف شور و هیجان زیادی را تجربه می‌كنند چون بخش‌های كشف نشده زیادی وجود دارد و همین شوروهیجان در ابتدای آشنایی باعث می‌شود تمامی رفتارهای طرف مقابل بی‌نقص به نظر برسند. باید در ابتدای مسیر، منطقی‌تر ارزش‌یابی و جزبه‌جز رفتارها را بررسی كنیم و در كنارش از یك متخصص كمك بگیریم تا زندگی مشترك را با یك عاشق پوشالی شروع كنیم. هر رفتار هیجانی كه ابتدای آشنایی یا در جلسات خواستگاری مشاهده كردیم، یك نشانه است برای آگاهی از فرد مقابل، ویژگی‌های رفتاری و شخصیتی‌اش كه برای گرفتن تصمیم نهایی به كمكمان خواهد آمد.
هر رفتاری، نشانه دوست‌داشتن نیست
نكته بعدی این‌كه بهتر است هر نوع رفتاری را دوست داشتن ترجمه نكنیم. دوست‌داشتن سالم یعنی بودن دو فرد دركنار یكدیگر كه با همه حس‌هایی كه در زندگی مشترك تجربه خواهد شد، در تلاش هستند تا زندگی مشترك را حفظ كنند و از بودن با یكدیگر لذت ببرند. این رابطه در نهایت برای طرفین رشد را در پی خواهد داشت. فردی كه برای خواسته خودش دست به زورگویی و خودزنی می‌زند، با درون خود مهربان نیست و ابتدای هر دوست داشتن سالمی از دوست داشتن خودمان آغاز خواهد شد.
توهم تغییر دیگری را نداشته باشیم
گاهی در ابتدای مسیر آشنایی، رفتارهایی را در فرد مقابل مشاهده می‌كنیم كه مانند یك چراغ راهنما عمل می‌كنند و به ما هشدار می‌دهند اما باز هم آشنایی را با این امید كه آن فرد تغییر خواهد كرد و همواره منتظر انقلابی عظیم در جریان هویت فرد هستیم، ادامه می‌دهیم.
در واقع ما وقتی توهم تغییر دیگری را پیدا می‌كنیم كه مطمئن هستیم رفتاری دارای نقص در دیگری وجود دارد اما نمی‌توانیم واقع‌بین باشیم چون اگر واقع‌بین باشیم ممكن است آن فرد را از دست بدهیم.
تصمیمی حیاتی
ازدواج مسیری است كه ممكن است تا آخر عمرمان ادامه پیدا كند. در جلسات خواستگاری باید در نظر داشته باشیم كه ازدواج یك تصمیم مقطعی نیست و پشیمانی در آن هزینه‌های بسیار سنگینی خواهد داشت بنابراین باید واقع بینانه این سؤال را از خود بكنیم كه
حاضریم با همه نقص‌هایی كه فرد مقابل دارد، سال‌ها كنار او بمانیم؟
