روان شناس گفت:ذهن ما به راحتی گول می‌خورد و وقتی كارهای كوچك را می‌توانیم انجام دهیم ذهن ما متوجه می‌شود كه كارهای نشدنی بزرگ را هم می‌توانیم به راحتی انجام دهیم.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس،ابوالفضل طحان، روانشناس در برنامه «صبح پارسی»شبكه جام جم،گفت: مشكلی كه در بحث روانشناسی وجود دارد این است كه ما همیشه تیترگرا هستیم و فكر می‌كنیم جمله تاثیر گذار بزرگی را بشنویم و بعد تحت تاثیر آن جمله ما اراده بزرگی به سراغمان بیاید و بعد كارهایمان را آغاز كنیم. اراده در جمله دو معنی دارد كه یكی از آنها به معنی درخواست است و گاهی به معنی پشتكار است كه موضوع بحث امروز است.
وی تصریح كرد: اولین بار در بچگی با احساس تفاوت بین خودمان و همكلاسی مان یاد می‌گیریم كه كسی پدر و مادرش از پدر و مادر ما پولدارتر و باسوادتر هستند و معلم او را بیشتر تحویل می‌گیرد و یا كسی از ما قد بلندتر و زیباتر است و این احساس تفاوت‌ها باعث می‌شود كه پا بر روی مقوله‌ای به نام اراده بگذاریم.
این روان شناس بیان داشت: برای مثال در بحث روانشناسی ورزش می‌گوییم اگر روی یك كشتی گیر سرمایه گذاری می‌كنیم كه به تیم ملی برسد و قهرمان جهانی شود نباید حریف‌هایی را در تمرین برای او تدوین كنیم كه همیشه ببازد و یا همیشه ببرد تا قالب واقعی به عنوان برد یا باخت در ذهنش شكل بگیرد و به این نوسان نیاز داریم.
طحان افزود: آدم‌ها برای فهمیدن دلیل تنبلیشان هم تنبلی می‌كنند. حتی متنفر هستیم كه برویم و جست و جو كنیم و ببینیم چرا تنبل هستیم. ما به 22 دلیل تنبل هستیم و اراده ما ضعیف است. در روانشناسی ممكن است حتی یك فرد 18 ماه تحت نظر یك روان درمانگر باشد تا بتواند از این مرحله عبور كند. اگر مغز را یك هواپیما در نظر بگیریم ذهن خلبان آن است.
وی ادامه داد: در روانشناسی مسئله‌ای كه پیش می‌آید می‌گوییم یك شخص دیگر بهتر از خود انسان برای زندگی‌اش تصمیم می‌گیرد چون نگاه متفاوتی دارد. زمانی كه می‌خواهیم از یك مرحله عبور كنیم باید یك نفر ما را مدیریت كند؛ چون عاقلانه تر از ما تصمیم می‌گیرد. نیازمند این هستیم كه به صورت مداوم تحت آموزش كسی باشیم كه بعد از آن تازه می‌توانیم برخی تصمیمات را به تنهایی بگیریم.
این روان شناس بیان كرد: حتما نباید شخصی كه به او مراجعه می‌كنیم روانشناس باشد بلكه فرد فاكتورهای خاص خود را دارد كه بخواهد و بتواند به ما كمك كند.
طحان اظهار داشت: اگر اولین باری كه می‌خواهیم كاری را انجام دهیم از كارهای كوچك آغاز كنیم و می‌تواند موثر باشد. ذهن ما به راحتی گول می‌خورد و وقتی كارهای كوچك را می‌توانیم انجام دهیم ذهن ما متوجه می‌شود كه كارهای نشدنی بزرگ را هم می‌توانیم به راحتی انجام دهیم و باید این كارها را چیدمان و مدیریت كنیم.
وی تصریح كرد: روانشناس گریزی و دفتر مشاوره گریزی بین مردم به ویژه مردان ایرانی به قدری بزرگ است كه همه محكم در سینه خود می‌زنند و می‌گویند من خودم روانشناس هستم. شاید یك شخص بتواند مشاور فرزندش در زندگی باشد اما مغزش برای مسائل خودش ممكن است خوب كاربرد نداشته باشد.
این روانشناس افزود:همیشه داریم با گمانه زنی‌هایمان كشتی می‌گیریم و آخر شب انرژی برای ادامه حیات در روز بعد نداریم. بهترین راه حل این است كه گمانه زنی‌هایمان را یادداشت كنیم. در مرحله اول بنویسیم به فلان دلیل كارهایم را انجام ندادم.
طحان ابراز داشت: اگر یاد بگیریم از كارها و درخواست‌های ناچیز آغاز كنیم می‌تواند در رفع كردن تنبلی‌هایمان كمك كننده باشد. قلم به دست گرفتن باعث می‌شود آن گمانه زنی‌ها متوقف شود و آن چیزی كه به آن می‌گویند اراده آرام آرام رشد می‌كند.
