تكاپوی انسان ها برای "خوب بودن" در ارتباط مستقیم با تمام اعمالی است كه در طول زندگی خود انجام می دهند.
همه ما دوست داریم از نظر دیگران افراد خوبی به شمار رویم، اما این كار آسانی نیست. تصور كنید یك انسان خوب و یك انسان شرور در پیش روی شما قرار گرفته اند. حال اگر از هر دوی آنها سؤال مشابه " آیا تصور می كنی انسان خوبی هستی؟" را بپرسید، فكر می كنید كدامیك از آنها بگوید: "بله، من انسان خوبی هستم؟" كسی كه واقعاً خوب است و یا فردی كه شرور قلمداد می شود؟
بله درست حدس زدید؛ انسان شرور! او به راحتی به خود اجازه می دهد تا حتی مادر خود را مورد ضرب و شتم قرار داده و بازهم خود را درستكار تصور كند. شاید در مقابل یك چنین عمل نكوهیده شما تعجب كرده و با خود بگویید: "این غیر قابل باور است؛ چطور توانسته یك همچین كاری انجام دهد؟!" اما او در مقابل با استناد به باورهای منطقی منحصر به فرد خود پاسخ می دهد: "تو متوجه نیستی، اون از من خواست تا زباله ها را به بیرون ببرم، اگر این كار را انجام می دادم، خدا می داند كه بعداً از من چه درخواست های دیگری می كرد، این كار می توانست تا ابد ادامه پیدا كند.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه " پشت پلك صبح" كاری از گروه تغذیه نوزدهم مهر ماه با حضور دكتر مظفری (جامعه شناس)به موضوع قبول افراد مختلف با در نظر گرفتن همه خصلت های خوب و بد می پردازد.