دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه «كوئینزلند» با استفاده از فناوری جدیدی كشف كرده‌اند كه كمبود ویتامین D، بر رشد سلول‌های عصبی در سیستم دوپامین مغز تأثیر می‌گذارد. این موضوع می‌تواند منجر به اختلال عملكرد دوپامین در بزرگسالان مبتلا به اسكیروفرنی شود.

نقش ویتامین D در خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی در بزرگسالی

تیمی از محققان موسسه مغز دانشگاه كوئینزلند بر اساس تحقیقات قبلی به بررسی دقیق‌تر ارتباط بین ویتامین D، نورون‌های دوپامینرژیك و اسكیزوفرنی با كمك فناوری تصویربرداری مولكولی پرداخته‌اند. محققان دریافتند كه ویتامین D نه تنها بر تمایز سلولی تأثیر می‌گذارد، بلكه بر ساختار نورون نیز تأثیرگذار است.

به نظر می‌رسد اسكیزوفرنی در نتیجه تركیبی از عوامل ژنتیكی و محیطی ایجاد شود. مكانیسم دقیقی كه این بیماری به وجود می‌آورد هنوز ناشناخته است. اما شواهد قوی وجود دارد كه نشان می‌دهد اسكیزوفرنی باعث تغییر در نحوه استفاده مغز از دوپامین می‌شود. دوپامین ماده شیمیایی است كه احساس خوب را در بدن تولید می‌كند. حالا دانشمندان می‌گویند كمبود ویتامین D در دوران بارداری مادر از اهمیت به‌سزایی برخودار است.

تا جایی كه وقتی مادر در دوران بارداری در معرض خطر اسكیزوفرنی قرار گیرد، این موضوع روی آینده فرزندش تأثیر گذار است. كمبود ویتامین D در بارداری و در طول دوران رشد جنینی، نحوه تشكیل مدار‌های دوپامین در مغز را تغییر می‌دهد. مطالعات قبلی نشان داده اند كه سطوح پایین ویتامین D مادر یكی از عوامل خطرساز است.

پروفسور «داریل ایلز» با بررسی تحقیقات قبلی در همین موضوع و در آزمایشگاه مؤسسه مغز كوئینزلند به نتیجه جالبی رسیده است. مطالعات قبلی نشان می‌دهد كه كمبود ویتامین D در مادران باردار می‌تواند منجر به اختلالات رشد مغزی مانند اسكیزوفرنی در كودك شود. آنچه اكنون محققان به آن رسیده‌اند این است كه اسكیزوفرنی با تغییر آشكار در نحوه استفاده مغز از دوپامین، انتقال دهنده عصبی اغلب به عنوان مولكول پاداش مغز مربوط می‌شود.