عفو و بخشش، یعنی روح گذشت از كوتاهی دیگران و نادیده گرفتن خطاهای آنان، نمونه ای از اخلاق نیك و بزرگی روح و نیز از آداب معاشرت است؛ زیرا در زندگی كمتر كسی دیده می شود كه حقی از او تباه نشده و دیگران حرمت او را نشكسته باشند.
عفو به معنای گذشت از گناه و خطا، نگرفتن حق و حقوق خود، تسامح، مدارا، اغماض و صفح نسبت به دیگری، یكی از مصادیق فضیلت اخلاقی احسان است. در آموزه‌های اسلام بسیار بر عفو تأكید شده و زندگی اجتماعی و سبك زندگی قرآنی و اسلامی بر محور مدارا بنا شده است. نویسنده در این مطلب برخی از ابعاد این فضیلت اخلاقی را بر اساس آموزه‌های اسلامی تبیین كرده است.
گذشت در جائی ارزش و فضیلت و تأثیرگذار است كه شخص خطاكار از كرده خود پشیمان شده و از راه خطا برگشته باشد و هیچ اصراری بر انجام اعمال بد و خطای خود نیز نداشته باشد. اما اگر گذشت، موجب گستاخی و جری‌تر شدن وی شود و یا زیان‌های بیشتری را متوجه فرد و جامعه كند بویژه در رابطه با تبهكاران و جانیان سابقه‌دار كه امیدی به اصلاح آنها نیست، گذشت در چنین شرایطی كاری حماقت‌آمیز و خلاف عقل و توصیه‌های دینی است و از آن نهی شده است.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت ویژه برنامه ماه مبارك رمضان با عنوان "راهی شو" كاری از گروه روان راس ساعت 19:00 به بررسی موضوع اهمیت گذشت و فداكاری می پردازد.
