افرادی كه اقدام به خودكشی می كنند حتما طی ٦ ماه تا یك سال به پزشك مراجعه كرده اند. خیلی وقت ها فرد، فرصت كمك به خودش را به افراد دیگر می دهد ولی توجهی نمی شود و او ناامید می شود.
دكتر سید كاظم ملكوتی، رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودكشی در گفت و گو با برنامه «نیم نگاه» شبكه رادیویی سلامت با بیان اینكه فرد زلزله دیده نیاز به حمایت های همه جانبه دارد تا بتواند با فشارهای بعد از سانحه مقابله كند، گفت: همین حمایت ها می تواند فكر به خودكشی را در فرد كم كند؛ اما فكر به خودكشی در بعضی ممكن است به زلزله ربطی نداشته باشد و فردی بیان كند كه افكار خودكشی دارد. اینجاست كه نمی شود منشا این حس را تشخیص داد. اما مهم توجه به این نكته است كه وقتی كسی اقدام به خودكشی را بیان می كند، آن، موضوعی جدی است ولی میزان جدیت متفاوت است، از اینرو، رفتار با فرد نیز متفاوت خواهد بود.
وی ادامه داد: با بیان گفته فرد مبنی بر خودكشی می فهمیم كه میزان جدیت چه مقدار است. آیا پشت همه حرفایش نا امیدی است؟ عصبانیت، گذراست؟ آیا یك روز یا یك ماه یا یك سال به این موضوع فكر كرده است؟ آیا اقداماتی مبنی بر فكرش كرده است؟ آیا موارد خفیف خودكشی داشته است؟!
رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودكشی در ادامه تاكید كرد: كسانی كه اقدام به خودكشی و به اورژانس مراجعه می كنند یك دهم افرادی هستند كه خودكشی می كنند و ما اطلاعی از آنها نداریم. افرادی كه اقدام می كنند حتما طی ٦ ماه تا یك سال به پزشك مراجعه كرده اند. خیلی وقت ها فرد، فرصت كمك به خودش را به افراد دیگر می دهد ولی توجهی نمی شود و او ناامید می شود.
وی تصریح كرد: خودكشی، مسری است. مجازی و غیرمجازی، تاثیر یكسانی دارد. برای رفع این معضل باید آموزش داده شود و رسانه ها برای حمایت از این افراد، باید برنامه های آموزشی مناسبی تدارك ببینند.
