آب معدنی كه در قالب قوطی‌های پلاستیكی به بازار عرضه می‌شود، در میان افراد چنان جایگاهی پیدا كرده كه گاهی برخی خانواده‌ها برای مصرف روزانه به‌جای آب لوله‌كشی، از آب معدنی استفاده می‌كنند.
آب معدنی همان آب چشمه است كه با عبور از طبقات و لایه‌های كوه‌ها به‌طور طبیعی تصفیه شده و هنگامی كه به سطح زمین می‌رسد، به جوش و خروش درمی‌آید و هوا و اكسیژن فراوانی را دریافت می‌كند. این آب به‌دلیل املاح معدنی نظیر كلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم دارای طعم و مزه بهتری نسبت به آب لوله‌كشی است و می‌تواند تا حدودی تأمین كننده نیازهای بدن باشد.
البته از آن‌جا كه سدیم حضور قوی در اغلب آب‌های معدنی دارد، مصرف زیاد آن برای كسانی كه دچار فشار خون هستند، كم‌تر مناسب بوده یا اصلاً توصیه نمی‌شود.
معمولاً برای ضدّعفونی كردن این نوع آب‌ها از روش كلر زدن استفاده نمی‌شود و در عوض از روش‌های فیلتراسیون، ضدّعفونی كردن با ازت و اشعه‌ی مادون قرمز استفاده می‌شود كه احتمال دارد در هنگام كاربرد نامناسب برخی اشعه‌ها، تركیبات مضر بطری به درون آب منتقل شده و زمینه‌ی افت املاح آب را فراهم سازد.
از طرفی نوشیدن همیشگی و دائم آب‌های معدنی به سبب وجود نیترات، نیتریت، سرب، كادمیوم و جیوه برای سلامتی زیان‌بخش هستند؛ لذا با توجّه به این كه دریافت نیترات و نیتریت از طریق استفاده از غذاهای حاضری، معمولاً در رژیم غذایی افراد بالاست و هم‌چنین به‌دلیل آن كه برخی از این آب‌ها به‌ویژه انواعی كه از آب‌های پایین دست تهیه می‌شوند، در معرض آلوده شدن به فاضلاب، انواع كودها و آفت‌كش‌ها و نیز فلزات سنگین هستند، لذا مصرف زیاد آب معدنی توصیه نمی‌شود.
نكته‌ی دیگر آن‌كه درصد املاح برخی از آب‌های معدنی بیش از حدّ نیاز بوده، بنابراین می‌تواند خطر بروز سنگ كلیه را در افراد مستعد افزایش دهد.

به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "غذا سلامت زندگی" كاری از گروه تغذیه شانزدهم مرداد ماه با حضور دكتر شهاب لواسانی (دكترای صنایع غذایی) به موضوع اهمیت توجه به سلامت آب های معدنی می پردازد.