آنتی‌بیوتیك‌ها ممكن است باعث تغییرات ژنتیكی در باكتری‌ها شوند كه منجر به مقاومت در برابر این تركیبات می‌شود، در واقع، هر ساله بیش از 1٫27 میلیون مرگ به دلیل باكتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیك رخ‌می‌دهد.

استافیلوكوكوس اورئوس می‌تواند باعث آبسه‌های پوستی، ذات‌الریه و همچنین عفونت‌های مفاصل و جریان خون شود، در حالی كه سویه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیك آن می‌توانند پیامد‌های شدیدتری ایجاد كنند، بنابراین بررسی جایگزین‌های آنتی‌بیوتیك‌ها، مانند روغن‌های ضروری، محصولات طبیعی و سم‌ها ضروری است.

در مقاله‌ای كه به تازگی در نشریه گزارش‌های علمی (Scientific Reports) به چاپ رسیده است، محققان اثرات ضد باكتریایی و سیتوتوكسیك نانوذرات كیتوزان (CS) پر شده با زهر زنبور عسل را ارزیابی كردند.

زهر زنبور عسل یك مایع بی رنگ، بی بو، تلخ و اسیدی است كه حاوی چندین مولكول فعال است. این تركیب دارای خواص ضدالتهابی و ضد میكروبی است و برای بسیاری از بیماری‌ها از سرطان و آرتریت روماتوئید گرفته تا آلزایمر استفاده می‌شود.

با این وجود، ظرفیت درمانی زهر زنبور عسل در دُز خاصی محدود می‌شود كه وقتی از آن حد فراتر رود، سمیت سلولی ایجاد می‌شود. با این حال، با روش‌های خاصی می‌توان سمیت سلولی مرتبط با زهر زنبور عسل را كاهش داد یا از بین برد.

در این پروژه محققان اثرات سیتوتوكسیك و ضد باكتریایی زهر زنبور عسل را كه درون نانوذرات بارگذاری شده بررسی كردند. محققان با كمك روش‌های مختلف نظیر طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میكروسكوپ الكترونی عبوری (TEM) و طیف‌سنجی همبستگی فوتون به بررسی زهر زنبور به صورت آزاد و محصور در نانوذرات پرداختند.

آزمایش درون‌تنی روی موش‌ها انجام شد و نتایج نشان داد كه رهایش زهر زنبور از نانوذرات تا 30 دقیقه در بدن ادامه داشته و نتایج درمانی قابل توجهی به همراه دارد؛ به طوری كه می‌توان برخی نتایج را مشابه درمان با آنتی‌بیوتیك دانست.