ایدز نوعی بیماری است كه در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد می شود. ایدز عمدتاً از طریق آمیزش جنسی محافظت نشده، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، یا شیردهی منتقل می گردد.
در اچ آی وی فرد مبتلا به این موضوع فكر می كند كه چطور باید اثبات كنم این بیماری از طریق رفتار پرخطر جنسی به من منتقل نشده و این ویروس به واسطه سرنگ آلوده و از راه فرد دیگری انتقال یافته است. در بیماری هایی مانند سرطان یا ام اس، فرد مبتلا بیشتر می تواند نقش یك قربانی را ایفا كند اما در اچ آی وی، جامعه و اطرافیان این انگشت اتهام را به سمت فرد نشانه می گیرند كه خود فرد هم حتما در بروز این حادثه مقصر بوده است؛ به همین دلیل بین بیماری لاعلاج ایدز با سایر بیماری هایی كه درمان ندارند، این تفاوت وجود دارد.
در گذشته تصور می شد كه ایدز بیشتر از طریق خون و فرآورده های خونی آلوده به افراد سالم منتقل می شود اما این روزها الگوی انتقال بیماری تغییر كرده و بیشتر از راه روابط پرخطر جنسی احتمال انتقال وجود دارد.
مراحلی كه فرد مبتلا پشت سر می گذارد شبیه سوگ است و شوك، انكار، خشم، افسردگی و پذیرش را شامل می شود. به هر حال فرد باید این مراحل را بگذراند و نمی توانیم جلوی ورودش را به این مراحل بگیریم. اگر مراحل را به طور كامل طی نكند، دچار مشكلات دیگری می شود. در مجموع مهم است كه فرد بداند این هم بخشی از بیماری و مراحل آن است. وقتی فردی آگاه شود كه افسردگی طولانی مدت می می تواند سبب شدت بیماری اش شود، قاعدتا خودش هم تلاش می كند كه از این شرایط بیرون بیاید.
در واقع باید به این افراد گفته شود كه زندگی هنوز در جریان است و تو هنوز نفس می كشی. زندگی تمام نشده و تو هم نمی توانی تاریخ تمام شدنش را تخمین بزنی. تا موقعی كه زنده هستی باید با كیفیت تر از افراد عادی زندگی كنی.
به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "مجله پزشكی" كاری از گروه بهداشت و تندرستی 27 مرداد ماه در ساعت 15:00 به موضوع اهمیت برخورد مناسب با فرد مبتلا به ایدز می پردازد .
