ناباروری به معنای عدم توانایی در بارداری، علی رغم وجود روابط جنسی متعدد و بدون جلوگیری كردن از بارداری در عرض حداقل یك سال، تعریف می شود.

چنان چه تعریف ناباروری شامل حال شما و همسرتان می شود، ‌این احتمال وجود دارد كه عامل قابل درمانی، تلاش تان برای بچه دار شدن را مختل نماید.

ناباروری می تواند به دلیل یك عامل منفرد در فرد یا در همسر وی ایجاد شده باشد و یا تركیبی از عوامل مختلف از حامله شدن فرد و یا تداوم حاملگی جلوگیری كند.

خوشبختانه درمان های مختلف موثری برای غلبه بر ناباروری وجود دارند كه احتمال بارداری را به طور قابل توجهی می افزایند.

فرایند تولید مثل انسان، فرایند پیچیده ای است. برای باردار شدن بایستی فرایند تخمك گذاری و لقاح به درستی صورت گیرند.

هر ماه غده هیپوفیز در مغز یك خانم پیامی را برای تخمدان ها به منظور آماده سازی یك تخمك جهت تخمك گذاری صادر می كند.

هورمون های هیپوفیزی(هورمون FSH و هورمون LH) تخمدان ها را تحریك به رهاسازی تخمك می كنند كه این مرحله، تخمك گذاری نامیده می شود. در این مدت كه معمولاً در روزهای 14 تا 28 سیكل قاعدگی واقع است، زن توانایی باروری را دارا است.

تخمك در طول لوله فالوپ حركت می كند و می تواند در مدت تقریباً 24 ساعت بعد از رهاسازی اش بارور شود. احتمال حاملگی در هنگامی كه آمیزش یك تا دو روز پیش از تخمك گذاری صورت گرفته باشد، بیشتر است.

برای این كه بارداری صورت گیرد می بایستی در این مدت یك اسپرم با تخمك در لوله فالوپ تركیب شود. اسپرم قابلیت بارورسازی تخمك را تا 72 ساعت دارد و باید همزمان با تخمك در لوله فالوپ حضور داشته باشد. به منظور رسیدن یك اسپرم به تخمك، مرد باید نعوظ و انزال كافی برای تحویل مایع منی به واژن داشته باشد. باید تعداد اسپرم به اندازه كافی باشد و باید شكل درستی داشته و در مسیر درست حركت كند. به علاوه زن باید محیط رحمی و واژن سالمی داشته باشد تا امكان حركت اسپرم به سمت تخمك وجود داشته باشد. چنان چه تخمك بارور گردد تخم حاصله به درون رحم حركت كرده، جایی كه در آن به آستر رحمی می چسبد، و یك فرایند رشد 9 ماهه را شروع می كند.

در برخی از زوج ها كه قصد بچه دار شدن دارند، با اختلالی در این فرایند پیچیده روبه رو می شوند كه منتج به ناباروری می گردد.

به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "مجله پزشكی" شانزدهم مرداد ماه در ساعت 15:00 به موضوع علل ناباروری می پردازد.