امروزه اغلب شهرها به ویژه شهرهای بزرگ، در حوزه مولفه‌های‌ زیستی با مسائل متعددی نظیر آلودگی‌های هوا، آب، خاك و صوت رو به رو هستند، تا جایی كه كنترل این آلودگی‌ها، به عنوان یكی از اولویت‌های مهم در برنامه‌ریزی شهری، به ویژه در كشورهای توسعه یافته مطرح شده است.

برخی از كشورها بر دفع زباله، به ویژه آن‌هایی كه به محیط زیست آسیب می‌رسانند مالیات وضع می‌كنند. سوئد، بر زباله‌های تجاری و خانگی مالیات وضع نموده و این امر موجب كاهش میزان زباله‌های وارد شده به طبیعت و افزایش بازیافت شده است. فنلاند، به صورت مستمر مالیات بر ظروف نوشابه را گسترش داده است (قوطی‌های فلزی و بازیافتی) و متقابلا ظروف قابل بازیافت را از مالیات معاف نموده است، كه این امر موجب كاهش زباله‌های غیر قابل بازیافت شده است. كانادا، كسب و كارهایی كه تولیدات آلاینده را به بازار مصرف عرضه می‌كنند، مشمول مالیات كرده است. درآمد حاصل از این مالیات در ایالت‌های مختلف سالانه بیش از 100 میلیون دلار كانادا می‌باشد و سبب گردیده تا بنگاه‌ها دائما در جستجوی راهی برای كاهش آثار منفی خود در محیط زیست و به تبع آن كاهش مالیات سبز در فرآیند تولید خود باشند. وضع مالیات بر مواد دفعی نسبت به مالیات بر مصرف انرژی در كاهش استفاده از محصولات مضر و مخرب محیط زیست موثرتر می‌باشد.

به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت برنامه "افق روشن" كاری از گروه اجتماعی شانزدهم تیر ماه با اجرای فاطمه شهبازی باحضوردكتركریم شافعی(معاون توسعه مدیریت حقوقی و مجلس سازمان محیط زیست) به بررسی مالیات سبز و بحث جریمه آلودگی محیط زیست می پردازد.