نقش مردان از اهمیت ویژهای در توسعه و پیشرفت هر جامعهای برخوردار است و بیاعتنایی به سلامت مردان، قطعا میتواند تبعات سنگینی برای آن جامعه به همراه داشته باشد.
سلامت مردان موضوعی است كه استحكام و ارتقای سلامت نیروی كار جامعه و توسعه كشور را در پی خواهد داشت. از همین رو، توجه به «سلامت» مردان، میتواند ضامن توسعه و پیشرفت كشور در بخشهای مختلف باشد.
تقریباً كمی بیشتر از 50 درصد جمعیت كشور را جنس مذكر تشكیل میدهد كه همین آمار گواه این واقعیت است كه ما نمیتوانیم نسبت به سلامت مردان جامعه بی اعتنا باشیم، حتی اگر خود مردان هم بی اعتنا بودند، ما باید راهكارهایی برای كنترل و بررسی سلامت مردان داشته باشیم.
مردان نسبت به زنان در معرض خطرات محیطی و شغلی بیشتری قرار دارند و عوامل خطر مانند مصرف سیگار، الكل، اعتیاد و حوادث و استرسهای شغلی در آنان بیشتر است و از سوی دیگر مردان برای دریافت خدمات، كمتر به مراكز بهداشتی و درمانی مراجعه میكنند.
این در حالی است كه برنامه سلامت مردان از سال 1384 به طور جدی در كشور دنبال میشود و نامگذاری هفته اول اسفند سال، با هدف حساسسازی مردان ایرانی برای توجه بیشتر به سلامت و جنبههای مختلف پیشگیری از مخاطرات سلامت صورت گرفته است.
میرمحمد میری متخصص بیماریهای داخلی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی، فاكتور سن را در غربالگریها مورد توجه قرار داد و گفت: برخی بیماریهای فامیلی و ژنتیكی باید در هر سنی به صورت دورهای مورد بررسی قرار گیرد، ولی در سایر موارد چكاپ ها معمولاً از 40 سالگی به بعد آغاز میشود.
وی افزود: به طور مثال شناسایی بدخیمیهای پروستات و یا پاتولوژی غدد پروستات كه در مردان شایع است باید از 40 سالگی به بعد انجام شود.
این متخصص بیماریهای داخلی تاكید كرد: با توجه به سن، جنس و علامتها باید آزمایشهای دورهای مورد بررسی قرار گیرد.
از هر چهار مردی كه مشكل سلامتی پیدا میكنند سه نفر به مراكز بهداشتی درمانی مراجعه نمیكنند.
بیماری قلبی، سرطان، اضافه وزن، مصرف مواد دخانی و مواد مخدر و الكل مهمترین عوامل تأثیرگذار در سلامتی و بیماری مردان هستند.
چهار علت اول مرگ در مردان بیماری قلبی با 40.5 درصد، سرطان با 15.2 درصد، حوادث غیرعمدی با 14.2 درصد و بیماری تنفسی با 7.2 درصد است.
گزارشات نشان میدهد امید به زندگی در هنگام تولد برای زنان بیشتر از مردان بوده و شكاف امید به زندگی بین مردان و زنان افزایش یافته است.
خطرات فیزیكی، شیمیایی و شغلی سلامت مردان را بیشتر تهدید میكند و مردان هنگام بیماری كمتر به پزشك مراجعه كرده و زنان بیشتر از خدمات بهداشتی استفاده میكنند.
آنچه مسلم است، مردان در مقایسه با زنان، كمتر به سلامت خود بها میدهند كه مهمترین دلیل آن نیز، مسئولیت در قبال خانواده است كه باعث شده كمتر به سلامت خود بها بدهند.