به گفته محققان، تنها كاهش اندك كالری دریافتی می تواند موجب افزایش طول عمر و شرایط سالم تر بدن شود.
تحقیقات قبلی نشان داده است كه محدودیت كالری می تواند عمر مگس ها، كرم ها و موش ها را افزایش دهد. این مطالعه بر اساس كارآزمایی بالینی ارزیابی جامع اثرات بلند مدت كاهش مصرف انرژی، اولین مطالعه كنترل شده محدودیت كالری در افراد سالم است.
سرپرست تیم تحقیق در این باره می گوید: «ما در این مطالعه، به بررسی این موضوع پرداختیم كه محدودیت مصرف كالری با سیستم ایمنی و متابولیك چه می‌كند و اگر واقعاً مفید است، چگونه می‌توانیم اثرات آن را در انسان تقلید كنیم.»
بیش از 200 شركت كننده در این مطالعه حاضر بودند. از برخی از آنها خواسته شد تا 14 درصد كالری دریافتی خود را كاهش دهند. بقیه طبق معمول غذا خوردند. سلامت آنها به مدت دو سال تحت نظر بود.
محققان با تجزیه و تحلیل تیموس، غده ای كه سلول های T، نوعی گلبول سفید كه بخش اساسی سیستم ایمنی است، را تولید می كند، شروع كردند.
تیموس سریعتر از سایر اندام ها پیر می شود. به گفته دیكسیت، «تا زمانی كه یك فرد بالغ سالم به سن 40 سالگی برسد، 70 درصد تیموس چرب و غیرعملكردی است.»
اما با افزایش سن، تیموس سلول‌های T كمتری تولید می‌كند كه یكی از دلایلی است كه افراد مسن در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری هستند.
اما محققان دریافتند غدد تیموس شركت‌كنندگانی كه كالری دریافتی خود را محدود كرده بودند، چربی كمتری داشت و پس از دو سال سلول‌های T بیشتری تولید كردند. هیچ تغییری در كسانی كه كالری دریافتی خود را محدود نكردند، مشاهده نشد.
این مطالعه همچنین نشان داد كه ژن پروتئینی به نام PLA2G7 در شركت‌كنندگانی كه كالری دریافتی خود را محدود می‌كردند، به طور قابل‌توجهی مهار شد. PLA2G7 توسط سلول های ایمنی به نام ماكروفاژها تولید می شود.
محققان برای اینكه بدانند آیا PLA2G7 با برخی از اثرات محدودیت كالری مرتبط است یا خیر، آزمایشاتی را بر روی موش ها انجام دادند.
به گفته محققان: «ما دریافتیم كه كاهش PLA2G7 در موش‌ها مزایایی را به همراه داشت كه مشابه آن چیزی بود كه در مورد محدودیت كالری در انسان دیدیم.»
بر اساس یافته‌های منتشر شده، غدد تیموس این موش‌ها طولانی‌تر عمل می‌كردند و از افزایش وزن مرتبط با غذا خوردن و همچنین التهاب ناشی از افزایش سن محافظت می‌شدند.
دیكسیت گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد كه PLA2G7 یكی از محرك‌های تأثیرات محدودیت كالری است. شناسایی این محرك‌ها به ما كمك می‌كند تا بفهمیم كه سیستم متابولیك و سیستم ایمنی چگونه با یكدیگر همكاری می‌كنند، كه می‌تواند عملكرد ایمنی را بهبود بخشند، التهاب را كاهش دهند و به طور بالقوه حتی طول عمر سالم را افزایش دهند.»
به گفته محققان، این مطالعه نشان می‌دهد صرفاً كاهش كالری، و بدون رژیم غذایی خاص، تاثیر قابل‌توجهی از نظر زیست‌شناسی و تغییر وضعیت ایمنی متابولیك بر سلامت انسان دارد.
