دیابت، هر دو نوع 1 و 2، به طور بالقوه تهدیدكننده جان و تغییردهنده شرایط زندگی است كه افراد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی تعداد مبتلایان بین سال‌های 1980 تا 2014 تقریباً چهار برابر شده است، كه با افزایش نرخ مرگ‌ومیر و ناتوانی ناشی از این بیماری مرتبط است.
دكتر «ویكتوریا سالم» در این باره می‌گوید: «ما می‌دانیم كه دیابت نوع 1 در نیمكره شمالی بسیار شایع‌تر است و این معمولاً به این دلیل است كه ما نور خورشید كمتری دریافت می‌كنیم و بنابراین سطح ویتامین D كمتری داریم. این مسئله در مورد بیماری ام اس هم صادق است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «داده‌های بسیار خوبی وجود دارد كه نشان می‌دهد كمبود ویتامین D، كه موجب راشیتیسم در كودكان می‌شود، احتمال ابتلاء به دیابت نوع 1 را در آینده در این كودكان افزایش می‌دهد. اما به همین ترتیب، افرادی كه دوز بالایی از ویتامین D دریافت می‌كنند، بعداً كمتر به دیابت نوع 1 مبتلا می‌شوند.»
دیابت نوع 2 معمولاً زمانی تشخیص داده می‌شود كه سطح گلوكز خون بالا باشد. این عارضه در نهایت به دلیل حساسیت كم به انسولین در بافت‌ها ایجاد می‌شود كه باعث می‌شود بدن نتواند گلوكز را از خون خارج كند.
برای جبران این كمبود، بدن مقدار بیشتری انسولین تولید می‌كند تا زمانی كه در نهایت سلول‌های بتا در لوزالمعده تسلیم شوند و فرد مبتلا نتواند انسولین كافی برای انتقال گلوكز به سلول‌های خود تولید كند و در نتیجه قند خون بالا می‌رود. اغلب در این مرحله است كه افراد تشخیص دیابت نوع 2 را دریافت می‌كنند.
به گفته محققان، «اگر به بیولوژی اساسی ویتامین D و آنچه در دیابت اتفاق می‌افتد نگاه كنید، شواهدی وجود دارد كه ویتامین D آنچه را كه ما حساسیت به انسولین می‌نامیم، كه بخش كلیدی دیابت نوع 2 است، بهبود می بخشد. همچنین شواهدی مبنی بر اینكه ویتامین D ترشح انسولین را افزایش می‌دهد، وجود دارد.»
محققان در این مطالعه، 2423 شركت‌كننده را به‌مدت 2.5 سال دنبال كردند كه نیمی از آنها 4000 واحد بین‌المللی مكمل ویتامین D در روز مصرف كردند، در حالی كه نیمی از آنها هیچ مكملی مصرف نكردند.
در پایان كارآزمایی، نتایج نشان داد افرادی كه مكمل ویتامین D مصرف كرده بودند، سطح ویتامین D بیشتری در خون خود داشتند. همچنین احتمال ابتلای آنها به دیابت نوع 2 در طول مطالعه 12 درصد كمتر بود.
همچنین محققان میزان ویتامین D در خون از اوایل دوران نوزادی و تا دوران كودكی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد كه داشتن میزان كافی ویتامین D در دوران نوزادی با 41 درصد كاهش خطر خودایمنی، نشانه دیابت نوع 1، در مقایسه با موارد ناكافی مرتبط است.
