محققان در مطالعه‌ای، اثر افزایش غلظت خونی اسید اوریك را بر دیابت نوع دو بررسی كرده‌اند.
به گزارش ایسنا، دیابت یكی از شایعترین بیماری‌های غیرواگیر در جهان و دیابت نوع دو شایعترین شكل بروز دیابت محسوب می‌شود. برخلاف دیابت نوع اول، در این بیماری نقصی در ترشح انسولین به عنوان عامل اصلی تنظیم قند خون وجود ندارد، بلكه مقاومت سلولی به هورمون انسولین باعث عدم تعادل در قند خون شده و بقیه عوارض از همینجا سرچشمه می‌گیرد.
اینكه علی‌رغم ترشح انسولین، چه عواملی باعث عدم كاركرد مناسب این هورمون می‌شود، همواره بعنوان یك پرسش اساسی در ذهن پژوهشگران وجود داشته است.
اخیرا یك مطالعه مروری در مركز تحقیقات فیزیولوژی پژوهشكده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی در خصوص تاثیر میزان بالای اسید اوریك در خون بر مقاومت بر انسولین انجام پذیرفته است.
دكتر اصغر قاسمی، رئیس این مركز تحقیقاتی در مورد این پژوهش گفت: با توجه به وجود ارتباط دوگانه‌ای بین مقاومت به انسولین و نقص عملكرد سلول‌های اندوتلیال (هدف هورمون انسولین) از یكسو و اختلال عملكرد سلول‌های اندوتلیال بعنوان عامل اولیه ایجادكننده اختلال حساسیت به انسولین در بافت‌های محیطی از سوی دیگر، ساز و كارهای متعددی در جفت‌سازی مقاومت به انسولین و اختلال عملكرد اندوتلیال مؤثر شناخته شده‌اند.
وی در ادامه اضافه كرد: اسید اوریك به عنوان یكی از محصولات سوخت و ساز در كبد موجب اختلال در مسیر پیام‌رسانی انسولین در بافت اندوتلیال می‌شود.
این استاد دانشگاه بیان كرد: از این رو افزایش غلظت خونی اسید اوریك بعنوان عامل خطر بروز مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 بواسطه ایجاد اختلال عملكرد اندوتلیال شناخته شده است.
قاسمی همچنین گفت: شناخت ساز و كارهای مذكور می‌تواند به درك عوامل خطر اصلی ایجادكننده دیابت نوع 2 و اختلالات اندوتلیال عروق وابسته به مقاومت به انسولین و نیز طراحی راهبردهای درمانی مناسب كمك كند. اسید اوریك یك ماده آلی است كه در بدن انسان از شكستن پورین كه در مواد غذایی پروتئینی نظیر جگر و گوشت وجود دارد، به دست می‌آید.
