رئیس پژوهشكده غدد درون ریز و متابولیسم گفت: علایم پُركاری تیروئید شامل طپش قلب، تعریق زیاد، عصبانیت، بیقراری، كاهش وزن و اثرات سوء آن بر قلب و عروق است.
فریدون عزیزی،رئیس پژوهشكده غدد درون ریز و متابولیسم در گفتوگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس درباره «پُركاری تیروئید»، اظهار داشت: پركاری تیروئید بیماری نسبتا شایعی است كه از هر 1000 نفر 1 نفر در طول زندگی به آن مبتلا میشود.
وی با اشاره به سیزدهمین كنگره بینالمللی بیماریهای غدد درون ریز و متابولیسم
كه از 19 تا 21 آبان ماه سال جاری برگزار میشود،گفت: علایم پركاری شامل طپش قلب، تعریق زیاد، عصبانیت، بیقراری، كاهش وزن و اثرات سوء آن بر قلب و عروق است.
عزیزی متذكر شد:همچنین عضلات اعصاب، كلیه، مغز، ریه، تولیدمثل و سایر سیستمهای بدن سبب ناتوانی فرد شده و در موارد شدید، به ویژه در افراد مسن اگر درمان نشود سبب از كار افتادگی و حتی مرگ میشود.
این استاد غدد و متابولیسم افزود:درمان پركاری تیروئید از سه طریق امكانپذیر است. از داروهای ضدتیروئید، تجویز ید رادیواكتیو و عمل جراحی در 80 سال گذشته برای درمان پركاری استفاده شده اما هر یك دارای كاستیها و عوارضی است.
وی یادآور شد:دو روش ید رادیواكتیو و عمل جراحی، پركاری را درمان میكنند ولی در اكثر موارد سبب كمكاری تیروئید میشوند كه درمان آن تا آخر عمر داشته به ویژه در سالمندان با مشكلاتی همراه است.
عزیزی ابراز داشت: شایان ذكر است كه تجویز لووتیروكسین برای كمكاری تیروئید در نیمی از افراد حالت درستكاری تیروئید را به طور مستمر و دائمی ایجاد نمیكند و در 10-20 درصد بیماران نیز با اختلالات در اعمال عصبی روانی و قدرت عضلانی، افزایش وزن، افزایش چربیهای خون و اختلال در عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی همراه است.
این استاد غدد و متابولیسم خاطرنشان كرد: درمان با داروهای ضدتیروئید بسیار موثر است ولی در 6 ماه اول با عوارضی همراه است؛ به علاوه پس از مدت درمان متعارف كه 18 ماه است بعد از قطع دارو در 50 درصد موارد بیماری پركاری تیروئید ممكن است عود كند.
وی افزود:سوال این بود كه چرا دانشمندان و پژوهشگران دنیا 18 ماه درمان با داروهای ضدتیروئید را انتخاب كرده بودند كه پس از قطع دارو 50 درصد بیماران عود پركاری تیروئید را داشته باشند.
دانشمندان ایرانی روش درمانی جدید را به جامعه پزشكی ارائه كردهاند
عزیزی گفت: در نیمی از بیماران كه پس از 18 ماه درمان عود پركاری تیروئید را تجربه میكردند، طبق راهنماهای بینالمللی، ید رادیواكتیو درمانی یا جراحی انجام میشد كه منجر به كمكاری تیروئید در اكثریت قریب به اتفاق بیماران میگردید.
این استاد غدد و متابولیسم تصریح كرد: از حدود 40 سال پیش ما به دنبال راهحلهای جدید درمانی بودیم كه از قطع یك عضو (تیروئید) و درمان تمام عمر بیمار با لووتیروكسین جلوگیری كند.
وی اضافه كرد: تجربیات طولانی مدت ما این واقعیت را نشان داد كه درمان بیش از 60 ماه با داروهای ضدتیروئید میتواند از بروز پركاری تیروئید پس از قطع دارو بكاهد و 85 درصد بیماران بدون مصرف هیچ دارویی به صورت طبیعی زندگی كنند.
عزیزی بیان داشت:عامل تحریك كننده غده تیروئید و پركار كردن آن (آنتیبادی محرك گیرنده TSH) در نیمی از بیماران حداقل 5 سال طول میكشد كه به میزان طبیعی بازگردد. دانشمندان طول مدت درمان تا 1.5 سال را با درمان تا 4 سال مداوم مقایسه كرده و چون تفاوتی در بهبود كامل بیماری (پس از قطع داروی ضدتیروئید) مشاهده نشده بود.
این استاد غدد و متابولیسم متذكر شد:طول مدت كمتر را انتخاب كرده بودند؛ در حالی كه بهبودی كامل در اكثر بیماران زمانی اتفاق میافتد كه بیمار حداقل 5 سال با داروی ضدتیروئید درمان شده باشد.
وی ادامه داد: در مقایسه درمان طولانی مدت با داروهای ضدتیروئید بر درمان با ید رادیواكتیو دریافتیم كه در بیمارانی كه داروی ضدتیروئید مصرف میكنند وزن بدن طبیعیتر و غلظت چربیهای سرمی پایینتر است.
عزیزی گفت: بیماران سریعتر به وضعیت درستكاری تیروئید میرسانند و طی سالها نوسانات هورمونی آنها و وقوع كمكاری زیربالینی یا پركاری زیربالینی كمتر است. یافتههای مطالعات اكوكاردیوگرافی بیماران نیز به نفع آنها است كه داروی ضدتیروئید مصرف میكنند تا آنهایی كه پس از درمان با ید رادیواكتیو كمكار شده و لووتیروكسین استفاده مینمایند.
این استاد غدد و متابولیسم افزود: تجربیات ما در مصرف داروهای ضدتیروئید برای درمان پركاری تیروئید به مدت 25 سال موثر بودن و بیضرر بودن دارو را نشان داده است. اكثر عوارض دارویی در چند ماه اول و حداكثر یك سال اول درمان ظاهر میشود؛ كمتر از 3 درصد عوارض خفیف پس از سال اول دیده شده و هیچ عارضه شدیدی با مصرف داروی متداول ضدتیروئید (متیمازول) در بیش از 1600 بیمار گزارش نشده است.
وی یادآور شد: لذا برای آنها كه دچار عود پركاری تیرویئد میشود، میتوان برای طولانی مدت از این دارو با میزان بسیار كم استفاده كرد. ما پیشنهاد كردهایم كه مصرف متیمازول برای پركاری تیروئید برای طولانی مدت (و حتی همه عمر) مانند داروهایی كه مادامالعمر برای درمان صرع، بیماریهای غیرواگیر و روماتیسمی مصرف میشود توسط جامعه پزشكی پذیرفته شود.