خوب غذا خوردن و ورزش منظم می‌تواند برای هر فردی یك چالش باشد، اما برای افرادی كه دارای اختلال طیف اوتیسم یا معلولیت ذهنی هستند، این چالش به‌طور تصاعدی بیشتر است.
به نقل از یو اس نیوز، بسیاری از مردان و زنان جوان مبتلا به اوتیسم و معلولیت‌های فكری با خطر قابل‌توجهی برای چاقی و همه عوارض سلامت ناشی از آن روبرو هستند. با این حال، نتایج مطالعه آزمایشی كوچك و جدید نشان می‌دهد كه رژیم غذایی و برنامه ورزشی متناسب با چنین افرادی كه در محیط گروهی با حمایت خانواده ارائه می‌شود، می‌تواند افزایش وزن را متوقف كرده یا حتی باعث كاهش وزن قابل‌توجه شود.
لورا نبورز، محقق اصلی این تحقیق توضیح داد كه این برنامه توصیه‌های وزارت كشاورزی ایالات‌متحده (USDA) را با «تعیین هدف برای پیشرفت در جهت خوردن غذاهای سالم‌تر و انجام فعالیت بدنی» مرتبط می‌كند.
نبورز كه استاد دانشكده خدمات انسانی دانشگاه سینسیناتی (UC) آمریكا است، افزود: ما كمك به تهیه غذا با خانواده را ترغیب كردیم و اطلاعات مربوط به سلامتی را با خانواده برای ارتقاء سلامت خانواده به اشتراك گذاشتیم.
نبورز از داروها و ترجیحات غذایی منحصربه‌فرد كه اغلب برای غذاهای پركالری به‌عنوان دو عامل اصلی كه می‌توانند باعث افزایش وزن در این گروه‌ها شوند، نام برد. وی گفت: آنان ممكن است بسیاری از انواع فعالیت‌های روزانه را به دلیل علایق محدود فقط برای انواع خاصی از فعالیت‌ها، ترجیح ندهند.
دكتر دان كوری، مدیر پزشكی شبكه مراقبت از اوتیسم (Autism Speaks' Autism Care Network)، با نظرات نبورز موافق بود. كوری، استاد پزشكی كودك در دانشگاه ایالتی اوهایو آمریكا، خاطرنشان كرد: مشكلات حسی ازجمله حساسیت بیش از حد به مزه یا بو می‌تواند منجر به رژیم غذایی محدود شود كه ممكن است سالم نباشد و فاقد تنوع غذایی باشد.
وی افزود: در كنار چالش‌های هماهنگی و درك، بخشی از اوتیسم داشتن علایق یا رفتارهای محدود است. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم یا چالش‌های فكری ترجیح می‌دهند آنها را برای خود حفظ كنند و در نتیجه ممكن است از ورزش‌های ساده مانند پیاده‌روی در محله، و ورزش‌های شدیدتر مانند دویدن خودداری كنند.
ژان گریك، مدیر تحقیقات مركز اوتیسم و اختلالات عصبی تكاملی، می‌گوید كه این امر می‌تواند مراقبین را دچار مشكل كند.
وی خاطرنشان كرد: به‌دلیل مشكلات غذایی، ممكن است آنان در برابر رژیم غذایی متعادل مقاومت كنند و این مسئله این افراد جوان را در معرض افزایش وزن و چاقی قرار دهد.
گریك بیان می‌كند: علاوه بر این، والدین ممكن است برای یافتن مكان‌هایی كه برای بازی در بیرون و دویدن امن باشد مشكل داشته باشند، یا از این ترس داشته باشند كه فرزندشان در فضای عمومی دچار كج‌خلقی شود یا فرار كند.
نبورز گفت: هدف از این تحقیق كمك به والدین و فرزندان آنان با تشخیص این است كه بزرگسالان جوان، در این مورد با اوتیسم و معلولیت ذهنی، سالم‌تر خواهند بود، اگر بتوانند غذاهای سالم مورد علاقه خود را بخورند و با روش‌هایی كه لذت می‌برند، ورزش كنند.
با در نظر گرفتن این موضوع، این تحقیق بر روی 17 دانشجوی دانشگاه سینسیناتی متمركز شد كه به آنان برنامه‌ای پیشنهاد شد كه برای بزرگسالان جوان مبتلا به اوتیسم یا معلولیت ذهنی طراحی شده بود.
بین ژانویه 2020 تا آوریل 2021، به دانشجویان كلاس‌های گروهی هفتگی یا به‌صورت حضوری یا آنلاین (به دلیل قرنطینه كرونا) ارائه می‌شد كه توصیه‌های عملی در مورد تغذیه خوب و ورزش منظم را فراهم می‌كرد. كلاس‌ها توسط یك گروه 10 نفره ازجمله اعضاء هیأت علمی، دانشجویان كارشناسی و كارشناسی ارشد و یك محقق ناتوانی هدایت می‌شد.
اطلاعات رژیم غذایی بر اندازه وعده‌های ایده‌آل، توصیه‌های تغذیه‌ای وزارت كشاورزی ایالات‌متحده، اهمیت ویتامین‌ها و مواد معدنی و اجتناب از غذاهای ناسالم متمركز شد همچنین راهنمایی‌هایی در مورد كاهش استرس و بهبود خواب وجود داشت.
علاوه بر این، اهداف غذا خوردن و ورزش برای هر دانشجو تهیه شد. به‌عنوان‌مثال، آنان برای افزایش میزان مصرف میوه خود، كمك به تهیه غذا، نوشیدن آب به جای نوشابه و صرف زمان بیشتری برای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا تشویق شدند.
اندازه‌گیری قد و وزن هر دو تا سه ماه انجام می‌شد و با والدین در مورد عادات غذایی و ورزشی فرزندشان مصاحبه می‌شد.
نتیجه نشان داد در حالی كه یك دانشجو وزن اضافه می‌كرد، دو نفر از دانشجویان چاق مقدار قابل‌توجهی از وزن خود را كم می‌كردند. در بین بقیه، شاخص توده بدن (اندازه‌ای بر اساس قد و وزن) ثابت ماند. ارزیابی والدین مثبت بود و سه چهارم دانشجویان گفتند تغذیه سالم‌تری دارند.
محققان به این نتیجه رسیدند كه این برنامه، در حالی كه مقدماتی بود، امیدوار كننده به‌نظر می‌رسید.
موفقیت این برنامه برای كیم موشنو، نایب رئیس سیاست عمومی انجمن اوتیسم در راكویل آمریكا، ایالت مادری، كمی تعجب‌آور است، وی گفت: انواع افراد برای انواع برنامه‌های آموزشی كاهش وزن ثبت‌نام می‌كنند، زیرا به‌دنبال كمك هستند. آنان به‌دنبال این هستند كه چگونه تشخیص دهند كه چرا و چه زمانی بیش از حد غذا می‌خورند، چگونه ورزش كنند. آنان می‌خواهند در مورد غذاهای سالم و شیوه زندگی سلامت به آنان آموزش داده شود.
موشنو افزود: من فكر می‌كنم ما از كودكان مبتلا به اوتیسم و معلولیت ذهنی انتظارات كمتری داریم. ما فكر می‌كنیم آنان نمی‌توانند یاد بگیرند اما بسیاری به راستی می‌توانند. آنان فقط مانند دیگران به حمایت نیاز دارند.
این یافته‌ها به‌تازگی به‌صورت آنلاین درمجله Advances in Neurodevelopment Disorders منتشر شده است.
