شیما هادوی، گفت: از ابتدای كرونا شاهد مصرف بی‌رویه مكمل‌ها و گروه خاصی از مواد خوراكی هستیم كه مصرف آنها هیچ پایه و اساس علمی ندارد.
مكمل‌ها به خودی‌خود بد نیستند و می‌بایست زمانی استفاده شود كه فرد دچار كمبود آن ماده مغذی در بدن است. اكثر این مواد مغذی با رعایت یك رژیم غذایی مناسب برای بدن تأمین می‌شوند.
مسئول تغذیه بالینی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشكی تهران، توضیح داد: مثلاً با استفاده از 3 تا 5 واحد میوه و سبزی و برای مثال گنجاندن فلفل دلمه‌ای قرمز در برنامه غذایی میزان نیاز بدن به ویتامین C تأمین می‌شود. حال با ازدیاد دریافت ویتامین C كه دوزهای موجود در بازار آن بسیار بیشتر از میزان نیاز بدن فرد است، مطالعات نشان داده‌اند كه منجر به اختلالاتی از قبیل كاهش جذب مس، افزایش دفع كلسیم اگزالات ادراری (كه در افرادی كه سابقه سنگ كلیه از نوع اگزالات كلسیم را دارند باعث بزرگ شدن سنگ و تشدید آن می‌شود)، فرسایش و پوسیدگی دندان در نوع جویدنی ویتامین، افزایش احتمال ریفلاكس و سوزش سر دل در افراد با سابقه زخم‌ها و التهاب مری و ریفلاكس، افزایش جذب آهن كه در افراد باسابقه غلظت خون منجر به تشدید بیماری و…، می‌شود.
وی افزود: مكمل مورد اقبال دیگر زینك یا روی است كه در منابع پروتئینی وجود دارد كه در حد متعادل خوب است، ولی در دوره‌ای بالا نباید مصرف شود و همچنین افزایش دریافت آن جذب آهن و مس را نیز كاهش می‌دهد.
هادوی با عنوان این مطلب كه ویتامین D نقش ضدالتهابی مهمی در سیستم ایمنی بدن دارد، در عین حال تاكید كرد: مصرف بی‌رویه آن منجر به افزایش سنگ كلیه در بیماران قلبی عروقی منجر به آریتمی و…، می‌شود.
مسئول تغذیه بالینی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشكی تهران، گفت: با توجه به اینكه برای تمام افراد نمی‌توان یك نسخه پیچید، توصیه می‌شود مكمل‌های غذایی را تحت نظر كارشناس تغذیه و یا پزشك مصرف كنید تا با توجه به نیاز بدنتان میزان دوز مورد نیازتان تنظیم شود.
