در حال حاضر غربالگری شنوایی در زایشگاه‌ها انجام می‌شود ولی اجباری نیست و در تمام زایشگاه‌ها هم انجام نمی‌شود. از مسوولان تقاضا داریم اقدامات لازم برای اجباری شدن این غربالگری و مداخله پزشكی زودهنگام در كشور انجام شود.
گیتا موللی اظهار داشت: این افراد اگر به موقع شناسایی نشوند و مداخلات پزشكی زودهنگام برای آنان انجام نشود، تا آخر عمر خود به عنوان یك معلول محسوب می شوند و نظام سلامت باید از آنان حمایت كند.
وی تاكید كرد: در صورتی كه این كودكان به موقع شناسایی شوند، از جنبه های مختلف مانند آموزشی از سایرین عقب نمی افتند و با داشتن سمعك یا كاشت حلزون در صورت لزوم و انجام توان بخشی می توانند مانند همسالان خود زندگی كرده و عملكردی عادی داشته باشند.
مسوول كمیته مطالعات كم شنوایی و ناشنوایی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: اگر كودكان كم شنوا در سن حدود پنج سالگی یا بالاتر شناسایی شوند، به دلیل از دست دادن سن طلایی، زبان آموزشی و كار آموزشی برای آنها با موانع بیشتری روبه‌رو خواهد بود و پیشرفت كمتری نیز در درمان او مشاهده خواهد شد.
وی با اشاره به اینكه كودكان كم شنوا هزینه های بسیار بالایی دارند، افزود: البته رقم دقیق این موضوع در ایران مشخص نیست ولی در كل هزینه های ناشی از ناشنوایی غالبا بسیار بالا است.
سالانه حدود 5 هزار نوزاد ناشنوا در ایران به دنیا می‌آیند
مسوول كمیته مطالعات كم شنوایی و ناشنوایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: پیش بینی می شود به طور متوسط سالانه پنج هزار نوزاد ناشنوا در كشور به دنیا آیند.
موللی اظهار داشت: نوزادان كم شنوا در بدو تولد به راحتی و به سادگی با غربالگری شنوایی توسط شنوایی شناسان قابل شناسایی هستند، این كار با یك آزمایش بدون درد و بسیار ساده حدود پنج دقیقه ای در محل زایشگاه قابل انجام است.
وی بر شناسایی به موقع این كودكان تاكید كرد و گفت: اگر كودكان كم شنوا در بدو تولد تشخیص داده شوند و مداخلات پزشكی زودهنگام روی آنها انجام شود، عملكردی در حد كودكان شنوا خواهند داشت.
غربالگری شنوایی كودكان در كشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با استانداردهای بالای بهداشتی به عنوان بخشی از خدمات پایه بهداشتی قلمداد می شود.
از آنجا كه نقص شنوایی یكی از شایعترین اختلالات مادرزادی در بدو تولد است و عوارض گسترده آن شامل اختلالات گفتاری، زبانی، روانی، اجتماعی و شغلی، بار بسیار سنگین مالی و روحی روانی را بر خانواده و جامعه تحمیل می‌كند، ضرورت پرداختن به این خدمت بهداشتی از نیمه‌های قرن بیستم در كشورهای گوناگون احساس شد و در دهه‌های 80 و90 میلادی تحولات در حوزه‌های مختلف از جمله تكنولوژی‌های مربوطه، افزایش آمار طرح‌های موفق و در نهایت رشد تقاضا از سوی مردم و همراهی و موافقت تصمیم‌گیرندگان بهداشتی موجب شد تا غربالگری شنوایی نوزادان امری در دسترس و قابل اجرا شود.
همه این فعالیت ها در راستای كاهش شیوع و بروز اختلالات شنوایی، با بهره‌گیری از همكاری بخش غیردولتی امكان‌پذیر است. در حال حاضر طرح غربالگری شنوایی با استفاده از دستگاه‌های فیزیولوژیك و الكتروفیزیولوژیك در مراكز استان‌ها و برخی شهرستان‌ها در حال انجام است.
بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت، در سال 2018 میلادی 466 میلیون نفر در دنیا به كم شنوایی ناتوان كننده دچار شده‌اند كه 34 میلیون نفر از این آمار را كودكان تشكیل می‌دهند؛ این درحالی است كه این رقم در پنج سال گذشته 360 میلیون نفر گزارش شده بود و بررسی این روند نشان می‌دهد كه در سال 2030 میلادی 630 میلیون نفر و در سال 2050 میلادی 900 میلیون نفر با این مشكل روبرو می‌شوند.
شیوع اختلال كم شنوایی در ایران تا حدی بیش از سایر كشورهای جهان است زیرا بر اساس آمار جهانی شیوع این اختلال یك تا 2 نفر در هر هزار نفر است در حالی كه این آمار در ایران به چهار تا پنج نفر در هر هزار نفر می رسد.
یكی از علت های شیوع بیشتر این بیماری در ایران، ازدواج های فامیلی و سطح ضعیف بهداشت و آگاهی در زمینه حفظ سلامت شنوایی عنوان شده است.
